All posts by e10ne

Howdy Canada

0 0
Read Time:2 Minute, 12 Second

Woensdag 25 juli 2018

Het lijkt alweer lang geleden maar vandaag hadden we weer een ontbijtbuffet. Alleen had niemand echt honger en bleef de scrambled egg met bacon of verse wafels gewoon liggen. We hadden tot 12 om uit te checken en we hebben die tijd gebruikt om de koffers opnieuw in te richten. We mochten maar 18.1 kg meenemen per persoon.

Daarna nog gerelaxed op de kamer waar ik nog een spannende tdf etappe heb gekeken!

Bij het Greyhound station om de hoek konden we mooi onze koffers wegen en ja hoor nu was die van mij het zwaarst, maar binnen de marge.

Nu op weg naar de overkant.

De douanebeambte van de USA had er niet heel veel zin in en was lekker chagrijnig met zijn standaard vragen.

Ik had gelezen dat het Detroit historische museum mooi was om te bekijken en dus hebben we daar een bezoek gebracht. In de kelder hadden ze een hele straat vanaf 1840 nagebouwd.

Quinn nog even uitgelegd hoe een draaitelefoon werkt. Natuurlijk werd er ook veel over de opkomst van de auto verteld. Veel grote merken zoals Ford, Caddilac, Dodge, Chrysler en Buick vinden in deze stad hun oorsprong. Natuurlijk ook de Motown muziek en de Detroit Tigers die in 1968 de Worldsseries wonnen.

Ook de rellen van 1967 en de slavernij werd hier belicht.

Door de stad rijdend zie je echt dat het industriestad is geweest met grote oude gebouwen en dat deze na de depressie en de rellen weer aan het opbouwen is. Helaas te weinig foto’s gemaakt maar er staan er gelukkig genoeg op Google. Nog even naar de boulevard en het GM gebouw waar je gewoon in kan en er allerlei showmodellen staan van auto’s die tegenwoordig onder GM vallen. Daarnaast is er een heel foodcourt en hebben we daar nog maar even geluncht.

Nu snel naar het vliegveld. We mogen hier zelf de koffers stickeren bij een automaat en dan naar de bagdrop. We zouden 20 min vertraging hebben maar dat werd later weer ingetrokken en we vlogen mooi optijd weg.

We waren wel omsingeld door kleine kids, voor ons, achter een vrouw alleen met een stuk of 6 kids op een rij. Dat zal wel wat worden. Lager sprak Brigitte haar nog en ze was inderdaad alleen met de 6 kids op pad.

Maar 1x de luier verschonen en voor de rest viel het wel mee gelukkig.

Met de taxi naar het hotel, toch wel iets duurder als een Uber.

Het appartement is ruim, met 2 slaapkamers, 2 badkamers en een ruime woonkamer. Morgen meer ontdekken en nu lekker douchen en slapen.

Happy
Happy
0 %
Sad
Sad
0 %
Excited
Excited
0 %
Sleepy
Sleepy
0 %
Angry
Angry
0 %
Surprise
Surprise
0 %

Sandalig!

0 0
Read Time:2 Minute, 52 Second

Zondag 22 juli 2018

Oops! En toen was het 10.00 uur, geen wekker gezet en maar eens lekker uitgeslapen.

Na het ontbijt gaan we over de Rainbowbridge naar de USA om de watervallen van dichtbij te bekijken. Als je de brug oversteekt van CAN naar USA moet je $1 tol betalen. En natuurlijk had ik niet het goede wisselgeld want er konden alleen 4 kwarters in. De wisselautomaten werkte ook al niet lekker mee maar uiteindelijk lukte het om wat us dollars om te wisselen. Gelukkig wel de paspoorten mee want die hadden we ook nodig. Als eerste naar de Maid of the Mist. De boot die je zo dicht mogelijk bij de Falls brengt. Dit doen ze al 150 jaar. Gelukkig was het niet zo druk en waren we snel binnen. In de rij zagen we nog een heel gezelschap met allemaal dezelfde sandalen aan. Grappig dus Bri maakt gelijk een foto.

We mochten allemaal vrijwillig een blauwe poncho aan, Lois had liever een roze maar dan hadden we op een andere boot moeten zitten.

Als een stel PinQuinns werden we op de boot gezet en vaarden we vlak langs de American Falls op. Die poncho’s zijn dus echt wel nodig☔️ Op naar de Horseshoe Falls, deze zijn echt heftig en groot! Hier komen we echt tot aan de rand. Ik heb wel gefilmd maar ik weet niet of er wat op te zien is. Het was in ieder geval weer een avontuur. Quinn en ik gingen nog even vlak langs de waterval op om zeker te weten dat hij natte schoenen zou hebben. Dat is dus gelukt!

Met een ritje in een trolley over het Niagara National Park kwamen we bij Cave of the Winds. Hier konden we de Horseshoe Falls van bovenaf bekijken en daarna via de Cave vlak naast de American Falls en zelfs gedeeltelijk onder op het Hurricanedeck staan. Gelukkig kregen we hier gele poncho’s wat ons toch wat beter staat en nog beter hier kregen we dus ook die mooie sandalen waar we inmiddels het halve park al mee zagen rondlopen.

Hier kregen we ook een stuk geschiedenis en zagen we hoe de Falls na 1887 in ere hersteld waren na dat ze eerst volgebouwd waren met watermolens en fabrieken die de waterkracht gebruikte voor hun productieproces. En ja, 1 van de namen die ervoor zorgde was Nicolas Tesla die met zijn waterkracht centrale Buffalo kon voorzien van elektriciteit.

Hierna wilde we naar het aquarium omdat we daar toch gratis in mochten met onze passen maar helaas was die al dicht. Dan maar weer de brug over naar Canada. Bri wilde nog een zonnebril kopen bij de tax-free shop in Canada maar dan moest ze wel weer de US in dus laat maar zitten..

Even naar ons huisje en wat relaxen en daarna nog even naar Cliftonstreet. De strip van Niagara Falls. Quinn wilde graag naar het Guinness book of Records museum. Binnen bleek het wel een beetje achterhaald en wat oud maar toch weer wat leuke weetjes gezien en geleerd. Iemand die zijn navel vuil voor jaren bewaard en de langste mens ter wereld die sterft aan een slecht gezette brace aan zijn enkel. Ook kon Bri daar nog even Mario spelen?

Inmiddels is het al weer 23.30 en moeten we nog eten. Deze keer bij Boston Pizza. Een sportster waar ze vanalles serveren. Uiteindelijk nog een lange dag geworden maar mooie herinneringen gemaakt!

Happy
Happy
0 %
Sad
Sad
0 %
Excited
Excited
0 %
Sleepy
Sleepy
0 %
Angry
Angry
0 %
Surprise
Surprise
0 %

ByeBye New York

0 0
Read Time:1 Minute, 48 Second

Vrijdag 20 juli 2018

Vandaag verruilen we de drukte van NY voor het platte land van Hammondsport, een tussenstop op weg naar de Niagara Falls.

Rond 10.00 staat de Uber voor de deur en reizen we af naar Egelwood een suburb van NY op ongeveer 20 min rijden. We pikken hier de huurauto op. De vrouw achter de balie zegt dat we geluk hebben dat er nog een auto voor ons aanwezig is?? Toch raar als je deze al meer als een half jaar geleden gereserveerd hebt! Maar goed we kregen een Dodge Journey Crossroad mee, een behoorlijke bak. We moesten alleen wel zelf ff tanken. Een man bij het verhuurbedrijf vertelde ons nog dat we beter onderlangs konden rijden via de Innerstate 80 en 81 want dat zou 0 schelen aan tolweg. Mooi meegenomen.

Onderweg nog even koffie en een donut gehaald bij DD. Hier zagen we nog een mooi vogeltje, een cardinal bleek na wat speuren. We hebben ongeveer 4 uur door de bossen gereden naar Hammondsport. Een klein dorpje aan een van de five finger lakes, Keuka lake

Bij het inchecken vroeg de gastvrouw of we voor de wedding kwamen, nee. Dan voor de fietstocht, nee. Voor de botenparade, nee ook niet. Gewoon passing tru.. Het wordt dus lekker druk morgen in dit dorpje.

Dit is echt een typisch dorpje wat zo als toneel zou kunnen dienen voor een film of serie. De rust staat in schril contrast met NY. De hotelkamer is klein, klassiek en slechte WiFi, maar voldoende voor een nachtje.

Na een uurtje rusten zijn we in het dorp naar een restaurantje op zoek gegaan en natuurlijk eentje gevonden. Hier hebben we heerlijk gegeten en lokale Keuke wijn gedronken. Daarna nog een dessert dat door de moeder van de eigenaar gemaakt was! Smaakte erg goed???

Om het eten te laten zakken nog even naar het water gelopen, hier ook weer van die mooie Amerikaanse huizen met een zee van ruime eromheen. Het is net alsof je in een filmset loopt.

Alles lijkt klaar te staan voor de botenparade morgen. Daar gaan wij dan ook maar even kijken voordat we verder reizen naar Niagara.

Happy
Happy
0 %
Sad
Sad
0 %
Excited
Excited
0 %
Sleepy
Sleepy
0 %
Angry
Angry
0 %
Surprise
Surprise
0 %

Strakke planning??

0 0
Read Time:2 Minute, 30 Second

Maandag 16 juli 2018

Vandaag vliegen we om 17.00 naar NY. Dus lekker rustig inpakken en opruimen….Nee nee dus. Ik had nog niet alles van de bucketlist gezien en wilde nog naar de “hot river” de hotsprings in Reykjadalur.

Dat is een uurtje rijden, uurtje lopen(3,5km), uurtje relaxen en een uurtje teruglopen. Daarna een uur en 15 min rijden en ff tanken dan kon de auto precies om 15.00 bij de verhuurder terug zijn. En wij om 15.30 op het vliegveld om onze reis te vervolgen.

Het was een mooie dag en de zon scheen volop, jammer dat we nu verder gingen maar je weet het nooit met het weer hier.

Aangekomen in het plaatsje Hverageroi was het zoeken naar de parkeerplaats waarvandaan we moesten starten. In dit plaatsje hebben ze ook earthcooking waar ze het eten in de grond garen of op de warmtebronnen koken.

Aan de voet van de berg schrok Brigitte en zuchtte al dat ze die hele berg op moest…maar we gingen toch van start door het landschap waar overal rook uit de bergen komt. De schapen, die hier altijd in trio’s rondlopen, hebben daar weinig last van en zoeken volgens mij de warme plekjes op. Het water in de rivier aan de voet was zelfs al lauw. Na een half uur besloot Bri terug te stoppen. Ze kon de klim niet aan en kreeg van ons nog een broodje wat water en een handdoek.

Idd na een uur waren we aangekomen bij de hotsprings. Hier zaten al wat mensen in de rivier. We liepen wat naar boven want hoe hoger hoe warmer de rivier zou zijn. Nu nog even omkleden, niet echt kleedhokjes hier dus maar ff snel in je blootje. We hadden een mooi plekje gevonden en het was lekker warm genieten en zeiden nog tegen elkaar dat Bri niet wist wat ze miste….Na 5 min zat ze ineens achter ons en had ze een taxi naar boven genomen! Nee hoor, op eigen kracht toch weer verder gaan klimmen en toch nog even lekker kunnen relaxen.

Terug was wat gemakkelijker en het zonnetje scheen dus een mooie afsluiter van IJsland.

Ook de planning kwam precies uit, iets voor drie de auto ingeleverd en op tijd op het vliegveld. Er was nog even lichte paniek toen we na het eten en shoppen nog door een lange rij bij de paspoort controle moesten maar ook dat kwam goed. Een half uurtje vertraging en mijn entertainmentsysteem deed het niet voor de rest een prima vlucht met prettige stewardessen?. Gelukkig zat er niemand naast ons dus kon ik op die plek films kijken.

Op JFK stond weer een hele rij bij de bordercontrol maar dat zijn we inmiddels wel gewend. Daarna met de taxi naar ons appartement in North Bergen, New Jersey.

Schitterend appartement, echt Amerikaans met 5 tv’s, een grote woonkamer waar ook nog een extra bed in staat. Aldi om de hoek en de bushalte naar Manhattan ook.

Nu bedtijd!

Happy
Happy
0 %
Sad
Sad
0 %
Excited
Excited
0 %
Sleepy
Sleepy
0 %
Angry
Angry
0 %
Surprise
Surprise
0 %

South of Iceland

0 0
Read Time:1 Minute, 23 Second

Zondag 15 juli 2018

2.15 minuten rijden was het! Naar het vliegtuigwrak welke in 1973 daar gechrashed was. We wisten al dat we er nog niet waren na zo’n eind rijden maar we moesten ook nog 45 min lopen enkele reis. Het weer zat onderweg al niet altijd mee en ook de wandeling was erg fris. Gelukkig had ik mijn poncho nog, die was iig winddicht!

Het was er nog best druk voor dat oude vliegtuigje. Daar aangekomen klommen Q&L gelijk op het wrak voor wat strakke foto’s.

In de verte richting het plaatsje Vik zagen we een natuurbrug en besloten daar eens op onderzoek te gaan. We kwamen uit bij een mooie rit de rots van 120m hoog op waar de vuurtoren van Dyrhólaey stond en je een goed uitzicht had over de zuid kust van IJsland. Er zouden hier ook puffins moeten zitten maar helaas niet gespot.

Een 20 minuten verder kwamen we bij Black Sand Beach, een lavastrand in Reynisfjara net naast Vik. Dit is een van de mooiste non tropical beaches volgens National geographic. Hier vind je mooie basaltrotsen. Je zou zeggen dat deze manmade waren zo recht staan ze.

Gelijk maar een paar steentjes voor in de vijver meegenomen. Een ruige zee met hoge golven maakt dit ook nog eens het gevaarlijkste strand van IJsland. En weer geen puffins gezien.

Op de terugweg zijn we nog even kort bij een gletsjer gestopt om rond te vliegen. En de sokafoss waterval te bekijken die toch wel gaaf was van dichtbij. Nu weer dat eind terug en maar even onderweg bij de kfc gegeten, Lois natuurlijk pizza het restaurant ernaast.

Happy
Happy
0 %
Sad
Sad
0 %
Excited
Excited
0 %
Sleepy
Sleepy
0 %
Angry
Angry
0 %
Surprise
Surprise
0 %

Zeikpoten!!

0 0
Read Time:2 Minute, 5 Second

Vrijdag 13 juli 2018

Zo de eerste volle dag in Iceland hebben we de “Golden Circle” in de planning.

Als eerste naar Thingvellir National Park. 45 min rijden richting het slechte weer… daar aangekomen was het lekker druk en regende het best al wat. Wij de poncho’s aan die we nog uit Maleisië overhadden. In het park zelf begon het zo hard te regenen dat we onze wandeltocht gestaakt hebben en bij de auto aangekomen deze in een laag water stond. Gelukkig mocht ik als eerste de auto in en ik had toch al zeikpoten. Op naar de volgende stop en we hopen dat het 1 deze dagen nog opklaart om hier nog een keer terug te gaan om Silfra nog te bekijken en een wandeling te maken.Onderweg werd het weer beter en stopte we om een mooie gorges te bekijken, hier heeft Quinn ook nog met de drone kunnen vliegen want het was bijna droog. Nu verder naar Geysir het geiserpark. Gelukkig was het weer beter en hebben we Strokkur de grootste geiser een paar keer zien spuiten. Lekker toeristisch met iedereen startklaar met camera’s Het water is hier vaak boven de 100c en je kan er dan ook een heerlijk stoombaden nemen zoals Brigitte laat zienDe geur van rotte eieren hangt hier altijd rond door het sulfiet wat in de grond zit. Dit heb je trouwens ook met het warme water uit de kraan dus na het douchen ruik je heerlijk fris naar eieren;)

Ik wilde nog even de naam van de geiser op de foto zetten maar er stond een bus Chinezen te poseren. Dan maar met Chinees.

Ook langs de wegen op onze route zie je hier regelmatig stoom uit de grond komen en het landschap is prachtig groen met mooie zwarte rotspartijen van lavasteen.

Nu door naar Gullfoss de gouden waterval. Helaas mogen we hier niet met de drone vliegen maar dit indrukwekkende natuurverschijnsel is goed van bovenaf te bezichtigen. Ik heb me laten vertellen dat deze waterval meer horsepower levert dan de Niagara falls waar we later deze vakantie nog een bezoek aan gaan brengen.De drie hoogtepunten van de Golden Circle hebben we nu gezien en gaan verder naar Kerio een oude krater van een vulkaan die 6500 jaar geleden uitgebarsten is.Nu boodschappen doen en wat eten in Sellfoss. Dit stadje is niet echt gezellig en we besluiten dan ook maar door te rijden naar Reykjavik waar we bij TGI Friday een burger zonder bier gegeten hebben.

Happy
Happy
0 %
Sad
Sad
0 %
Excited
Excited
0 %
Sleepy
Sleepy
0 %
Angry
Angry
0 %
Surprise
Surprise
0 %

Little Mexican

0 0
Read Time:1 Minute, 59 Second

Dinsdag 9 augustus

Tja, vandaag…maar eens een keer vroeg op om wat te gaan doen. Bootje varen, leuk!! 

Om 9.00 zou de bus vertrekken om te gaan eilandhoppen. Gelukkig kwam deze veel later waardoor ik nog een lekker bakje Illy koffie kon bestellen aan de bar. Geen overbodige luxe met de Nescafé automaten hier. De bus kwam rond 9.45 aanzetten maar daar konden maar 12 man in. Dus nog een rondje wachten op de volgende. Gelukkig was het maar een klein stukje rijden maar we hadden alvast een voorproefje gehad om te testen of onze magen vandaag bestand waren tegen een boottocht. Wat een chauffeur?

De boten vertrokken al snel en met volle vaart naar het 1e eiland, rond de 60km p/u. Dat was precies genoeg voor Frank zijn zonnebril om af te haken en een duik te nemen in het frisse water.
Het ziet er hier mooi uit, een beetje als Khao Sok NP in Thailand.

Aangekomen bij het eiland zaten er gelijk apen op ons te wachten. Er was een soort binnenmeer waar we met een trap vol met apen naar toe moesten lopen. Mooi en zoet water daar, ff lekker gezwommen en om een paar chinezen gelachen die probeerde te duiken. Op de terugweg werden er nog een paar chinezen beroofd van hun etenswaren, ja die apen zien dat heus wel door een plastic tasje?.
Op naar de volgende stop. Het stikt hier van de visarenden en de captain wist een goede plek om deze eens te voeden. Heel goed kreeg ik ze niet op de foto, peter had meer geluk!
Verder naar het bountyeiland. Dit zag er idd mooi uit alleen een beetje druk met al die toeristen. We hebben nog geprobeerd te snorkelen maar helaas was het water veel te troebel.

Terug bij het hotel hadden we honger en hebben we een iet wat late lunch bij de Mexicaan “Little Mexican” genomen.
Erg lekker, zo lekker dat we de hele groep avonds nog een keer meegenomen hadden. De kids waren overigens bij de Subway beland.
Na de lunch hebben we nog wat tijd doorgebracht in de zee en op het strand.?
Later, toen we bij de Mexicaan zaten barste het noodweer los en kwam de regen met bakken uit de lucht, een lekkere frisse wandeling terug naar het hotel dus, hoewel sommige toch voor een taxi kozen⛈??

Happy
Happy
0 %
Sad
Sad
0 %
Excited
Excited
0 %
Sleepy
Sleepy
0 %
Angry
Angry
0 %
Surprise
Surprise
0 %

Citywalk Georgetown

0 0
Read Time:1 Minute, 56 Second

Zaterdag 5 augustus

Die Devan, vanochtend een walkingtour door Georgetown. Free of charge natuurlijk! Al is het maar om zijn eindfooi wat te verhogen.
Hij wist ons weer alles te vertellen over de tempels, streetart , haventjes en de bijzondere plekken in Georgetown. Natuurlijk moesten we even op de fiets zitten en zijn we een winkeltje ingedoken om wat kruiden te verzamelen waar we dat heerlijke eten in Maleisië mee kunnen proberen na te maken in NL.
Rond 12.00 kwamen we weer bij een foodcourt om wat te eten…  beetje vroeg maar we hadden wel zin in koffie. Devon had eerder verteld waar ze de loewak koffie schonken dus wij met een aantal liefhebbers daarheen. €8,- per bakkie is pittig maar dan maken ze het ook op een speciale manier voor je klaar! En best lekker die door de loewak kat uitgescheten bonen. Er gaan veel geruchten over of dit nu echt is of niet. Je kon hier ook bonen kopen maar een snelle Google search gaf aan dat die 2x zo duur waren als in Holland.
Aan het einde van de pier werden we aan ons lot overgelaten en mochten we onze eigen weg gaan. Bijna alle meiden namen een henna tatoo en ik scoorde weer een magneetje.
Met het stel overgeblevenen weer terug richting het hotel waar we in een winkelcentrum verkoeling en een iPad hoesje zochten. De meeste kwamen we weer tegen bij de Mac.
Mieke had een leuk restaurant gevonden op tripadvisor dus wij met een gezelschap die kant op. Mmmm beetje steriel en saai vonden de meeste. Dan maar een ander restaurant zoeken. Daar stond een rij buiten…de volgende was gesloten. Ach toch maar weer naar de foodcourt waar we weer heerlijk gegeten hebben. Dit keer had ik samen met Frank en Roderik weer drie gerechten gekozen om de variatie er goed in te houden. (De king prawns hebben we toch maar een keer herhaald;) by mistake hadden we ook nog even sjans met de ietwat vrouwelijk aandoende zanger, die al helemaal blij op ons afkwam toen we hem riepen! Dacht hij dan, we riepen eigenlijk de ober achter hem die ons vlees had;)
Op de terugweg pikte een aantal net de gratis bus mee, helaas waren wij iets vertraagd en moesten we lopen tussen wat kakkerlakken, ratten en zwervers.

Happy
Happy
0 %
Sad
Sad
0 %
Excited
Excited
0 %
Sleepy
Sleepy
0 %
Angry
Angry
0 %
Surprise
Surprise
0 %

Logeren bij oma

0 0
Read Time:3 Minute, 35 Second

Donderdag 3 augustus

Het wordt steeds vroeger, vandaag om 7.00 de koffers in de bus en om 8.00 verzamelen om af te reizen naar de homestay. Voor velen een hoogtepunt van de vakantie;)

Het was druk bij het ontbijt en ik ging aan een tafel zitten voor 8 pers waar al een kopje koffie stond. Quinn schoof ook aan. Even later kwam de man van wie de koffie was aan en was not amused…Hij had wel 4 plaatsen nodig, nou ja dat kon dus ik en Quinn bleven lekker zitten. Hij werd er zenuwachtig van en gooide ook nog melk in zn koffie ipv suiker, dus wij lachte hem uit. Zij vrouw en dochter hadden zich inmiddels met een bord gestapeld met brood en kaas gemeld. Ja hoor dat ging allemaal de tas in?? Je zou zeggen dat je voor 3 Rm €0,60 toch wel gewoon een lunch kan betalen als je in zo’n hotel zit.
Halverwege de rit kwamen we nog een soort fruitparkeerplaats tegen waar ze ook koffie hadden. Devan weet inmiddels dat we graag koffie drinken!
Bij de fruitstalletjes vroeg 1 van de medewerksters of Quinn mij dochter was?, ze bedoelde zoon?. Handsome boy zei ze, ik zei dat hij nog vrij was dus ze wilde wel met m trouwen..allemaal lachen daar in het stalletje;)
Verderop stopten we nog bij een orang-oetang opvang, de apen zouden hier op een eiland in hun natuurlijke leefomgeving verblijven…nou in de Apenheul hebben ze nog meer ruimte. Ze zaten veelal gescheiden van elkaar en niet vrij op het eiland.
Toch wel grappige en slimme beesten om te zien en ik denk dat ze wel het beste voor hebben met de apen.

Aangekomen bij de homestay stond de parade al klaar en werden we binnengehaald als prinsen en prinsessen. Het zal wel..
We werden toegesproken dooor Faussie, een Engelssprekende gids die ons de rest van de dagen hier zou begeleiden.
Er stond een lunch klaar met lekkere currykip, vis en rijst en een heerlijk soepje. Daarna werden we per familie op het podium geroepen samen met onze fosterparents.
Het bleek toch dat Quinn en Lois apart zaten en niet bij ons maar dat was geen probleem voor ze. Bij ons kwam een oud omaatje die wel wat weg had van oma Werkhoven zonder kunstgebit in. Quinn en Lois hadden het goed getroffen en konden met de taxi naar hun huisje, de fosterparent van hun was taxichauffeur.
Wij gingen met een soort golfkarretje naar ons huis, dat zag er van de buitenkant goed uit, ook de 1e indruk binnen was goed. Nette kamer en airco wat ook niet iedereen had.
We kregen thee van oma en kroepoek, inmiddels was haar zoon ook thuis gekomen en liet nog het een en ander in het huis zien.
Om 17.30 werden we weer opgepikt, maar niet voordat we op de foto gingen met onze parents.
Oeps vergat oma bijna haar hoofddoek om te doen en rende snel naar binnen.

Quinn had trouwens bij zijn fosterparents de lekkerste kip ooit gegeten!!
Op het “dorpsplein” gingen we wat spelletjes doen, het vouwen van een hengel met vis met palmbladeren, bowlen met kokosnoten en waterzakjes overgooien. Dolle pret??
Een aantal van de jongens speelde ook nog een potje voetbal met de dorpstalenten.
Oma had inmiddels voor ons gekookt, weer kip vis en rijst maar oke we hadden ook al wat snacks gehad en flink geluncht.

Ja de dag was nog niet om want er was nog een avondprogramma met muziek! Via een binnendoor weggetje waren wij zo weer op het dorpsplein. Er was muziek van lokalen en dans van een paar kinderen met een topzanger erbij, tja …gelukkig mochten onze kids het laatste nummer ook meedansen.
We kregen in de pauze ook nog een lekkere kokos pannenkoek met gecondenseerde melk. Lekker hoor!!
Thuisgekomen zagen we oma op een matje op de grond slapen en ze zei ons weer vriendelijk gedag. We moesten nog douchen wat ook niet zomaar ging, alles was nat want er staat een grote teil met een bakje waar ze zichzelf mee afspoelen. Ook de douche zit bijna boven de wasbak. Er liggen ook overal muizendrollen zelf op het randje van de spiegel in de badkamer.
Onder een dun lakentje zijn we in slaap gevallen.

Happy
Happy
0 %
Sad
Sad
0 %
Excited
Excited
0 %
Sleepy
Sleepy
0 %
Angry
Angry
0 %
Surprise
Surprise
0 %

Tea time!

0 0
Read Time:2 Minute, 26 Second

Woensdag 2 augustus

We moesten ons vandaag al om 9.00 melden van de baas.
Bij het ontbijt was het erg druk en moesten we eerst in de wachtruimte plaatsnemen. Gelukkig hadden ze beneden nog een zaaltje ingericht en konden we daar snel terecht, lekker rustig.
De BOH theeplantage stond vanochtend op het programma, boh staat voor best of the highlands. We moesten van onze bus overstappen naar een iets kleiner schoolbus die wel de steile smalle weg op kon komen.
Onderweg kregen we de kans om waar mooie plaatjes te schieten en door de theeplantage heen te lopen. Quinn deed nog even snel zijn drone de lucht in, eigenlijk mag dit niet in dit gebied maar alles voor een mooi shot!


Aangekomen bij de fabriek kregen we een rondleiding en uitleg van Devan, best interessant ook nog;)
Natuurlijk werden we de shop ingeloodst en hebben we icetea en pepermint Thea gekocht. Daarna onder het genot van een kop suprème thee van de fabriek nog van het uitzicht genoten. Speciaal smaakt het mijn inziens niet, ik drink net zo lief een pickwick of Lidl theetje.
Op de terugweg stopte we nog bij een markt waar ze van alles maar vooral aardbeien verkochten. Het hele gebied is hier gek van aardbeien en deze produceren ze hier door het gunstige klimaat dan ook het hele jaar door. Nog wat gedroogd en gezoet fruit gekocht en een zak lolly’s.
Lois wilde helemaal geen lolly zei ze maar ik heb toch stiekem een zak gekocht.

Het was alweer lunchtijd en we mochten de stad Tanah Rata in om 1,5 uur rond te kijken.
Al snel kwamen we bij een tentje waar we gingen eten. Inmiddels was de hele groep gearriveerd en kon de eigenaar het niet meer aan. Allerlei verschillende gerechten besteld, verschillende sapjes en snacks. Dus dat duurde ff. De 1,5 uur waren al om en nog steeds had niet iedereen zijn eten of drinken gehad. Quinn had een fried pineapple Rice besteld maar kreeg iets met garnalen en krab. Dat hoorde zo zei de eigenaar… Bri maar geruild met Quinn en het opgegeten. Uiteindelijk na een beetje aandringen kregen de “curry Chicken pineapple fried Rice ” ook hun bestelling. Weliswaar niet geserveerd in een pineapple maar in schaaltjes om alles wat sneller te laten gaan.
Na de lunch nog een wandeling van een uurtje gemaakt om het eten er een beetje af te lopen en daarna weer naar het hotel. Wij gingen luieren en de kids zwemmen.
Ik liet de lolly’s nog zien aan Lois en die vond ze toch wel lekker!!
Om 20.00 hadden we afgesproken bij het grill restaurant. Lekker gegeten al duurde het wel weer 2 uur voordat we het eten op tafel hadden. Ach met een wijntje en een biertje komen we de tijd wel door natuurlijk.
Morgen moesten we vroeg op, om 8.00 vertrekken, dus iedereen dook vroeg het nest in.

Happy
Happy
0 %
Sad
Sad
0 %
Excited
Excited
0 %
Sleepy
Sleepy
0 %
Angry
Angry
0 %
Surprise
Surprise
0 %