0 0

Dinsdag 24 juli 2018

Koffers weer pakken, ontbijten, ff appen met de familie en de rit richting Detroit kan beginnen. Oh nee eerst nog, zoals beloofd naar het Outlet Center. Lois nog een spijkerjasje en t-shirts gekocht van Tommy Hilfiger en ook Quinn kon hier slagen voor een trui. Lois had al een jasje van Calvin Klein gekocht in New York, maar deze van Tommy was toch véél leuker. Ik weet niet hoe we dat straks allemaal in de koffers moeten krijgen.

Etienne voelde zich niet zo lekker, dus ik reed het eerste stuk. Het is toch zo’n 4 uur rijden en omdat ik een miscommunicatie had met de navigatie, kun je daar snel een half uur bij op tellen ?. De benzine bijna op, dus maar even tanken bij afrit 149. Maar eenmaal de afrit genomen, geen bord meer te bekennen. Nog even en er moet geduwd worden?. Gelukkig in de verte de benzinepomp in zicht.

Weer snel de snelweg op om er vervolgens na 3 km af te gaan om iets te eten en natuurlijk is ook hier een benzinepomp!

We slapen vannacht in het Best Western Waterfront hotel.  Een supermooi uitzicht op de skyline van Detroit. Morgen naar de overkant, Detroit bekijken en s’ avonds vliegen we voor een paar dagen naar Miami.  Zon zee en strand en relaxen!

Etienne heeft zich nog even opgewarmd in de badkuip, want hij had het koud.  Als dat maar goed gaat. We zullen het zien morgen! Beterschap!

Nog even een hapje gegeten bij The Bistro aan het water, een wandeling op de boulevard en nog een gokje gewaagd in het Caesars hotel. Kinderen onder de 19 jaar mogen niet naar binnen in het casino, dus dan maar even buiten wachten.

About Post Author

e10ne

tab-alt@werkhoven.nu

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %

0 0

Maandag 23 juli 2018

Vandaag gaan we een dagje naar Toronto. Gisteren heeft zich daar een groot drama afgespeeld, er heeft een gek om zich heen lopen schieten?. Je zult maar net op dat terrasje zitten….

Eerst maar eens kijken bij het stadion van The Blue Jays, het baseball team van Toronto.

Daarna even een snack gegeten en koffie gedronken bij de Starbucks. Een stad met veel hoge gebouwen. We zijn richting de boulevard gelopen, daarna nog een stuk door de stad en weer geëindigd bij het stadion. Etienne en ik hebben een cap gekocht en natuurlijk verderop ook nog een magneetje gescoord. Wij vonden de stad niet zo heel veel aan, dus zijn we weer bijtijds teruggegaan.

Onderweg gegeten bij de Red Lobster, dan stond nog op het lijstje van Etienne. Heerlijke kreeft en garnalen gegeten, gelukkig hadden ze ook kip. We hadden een aardige serveerster, die ontzettend haar best deed om het ons naar de zin te maken, dus dan zit je aan de 20% tip! Hoppa 30 Canadese dollars in haar schort! Quinn is jaloers op dit soort fooien ?. Misschien dat ze dat bij New York Pizza ook in kunnen voeren: 10% als je niet zo tevreden bent, 15% als je redelijk tevreden bent en 20% als je heel erg tevreden bent over de dienstverlening.

Op de heenweg zagen we een Outlet Center, daar moesten we natuurlijk nog even langs. Helaas was het al 20.30 uur en sloten de winkels om 21.00 uur. Toch is het mij gelukt om nog een mooi horloge te scoren van Fossil en Lois had voldoende gespot zodat we morgen, voordat we richting Detroit rijden, nog even terug gaan naar de outlet.

About Post Author

e10ne

tab-alt@werkhoven.nu

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %

0 0

Zondag 22 juli 2018

Oops! En toen was het 10.00 uur, geen wekker gezet en maar eens lekker uitgeslapen.

Na het ontbijt gaan we over de Rainbowbridge naar de USA om de watervallen van dichtbij te bekijken. Als je de brug oversteekt van CAN naar USA moet je $1 tol betalen. En natuurlijk had ik niet het goede wisselgeld want er konden alleen 4 kwarters in. De wisselautomaten werkte ook al niet lekker mee maar uiteindelijk lukte het om wat us dollars om te wisselen. Gelukkig wel de paspoorten mee want die hadden we ook nodig. Als eerste naar de Maid of the Mist. De boot die je zo dicht mogelijk bij de Falls brengt. Dit doen ze al 150 jaar. Gelukkig was het niet zo druk en waren we snel binnen. In de rij zagen we nog een heel gezelschap met allemaal dezelfde sandalen aan. Grappig dus Bri maakt gelijk een foto.

We mochten allemaal vrijwillig een blauwe poncho aan, Lois had liever een roze maar dan hadden we op een andere boot moeten zitten.

Als een stel PinQuinns werden we op de boot gezet en vaarden we vlak langs de American Falls op. Die poncho’s zijn dus echt wel nodig☔️ Op naar de Horseshoe Falls, deze zijn echt heftig en groot! Hier komen we echt tot aan de rand. Ik heb wel gefilmd maar ik weet niet of er wat op te zien is. Het was in ieder geval weer een avontuur. Quinn en ik gingen nog even vlak langs de waterval op om zeker te weten dat hij natte schoenen zou hebben. Dat is dus gelukt!

Met een ritje in een trolley over het Niagara National Park kwamen we bij Cave of the Winds. Hier konden we de Horseshoe Falls van bovenaf bekijken en daarna via de Cave vlak naast de American Falls en zelfs gedeeltelijk onder op het Hurricanedeck staan. Gelukkig kregen we hier gele poncho’s wat ons toch wat beter staat en nog beter hier kregen we dus ook die mooie sandalen waar we inmiddels het halve park al mee zagen rondlopen.

Hier kregen we ook een stuk geschiedenis en zagen we hoe de Falls na 1887 in ere hersteld waren na dat ze eerst volgebouwd waren met watermolens en fabrieken die de waterkracht gebruikte voor hun productieproces. En ja, 1 van de namen die ervoor zorgde was Nicolas Tesla die met zijn waterkracht centrale Buffalo kon voorzien van elektriciteit.

Hierna wilde we naar het aquarium omdat we daar toch gratis in mochten met onze passen maar helaas was die al dicht. Dan maar weer de brug over naar Canada. Bri wilde nog een zonnebril kopen bij de tax-free shop in Canada maar dan moest ze wel weer de US in dus laat maar zitten..

Even naar ons huisje en wat relaxen en daarna nog even naar Cliftonstreet. De strip van Niagara Falls. Quinn wilde graag naar het Guinness book of Records museum. Binnen bleek het wel een beetje achterhaald en wat oud maar toch weer wat leuke weetjes gezien en geleerd. Iemand die zijn navel vuil voor jaren bewaard en de langste mens ter wereld die sterft aan een slecht gezette brace aan zijn enkel. Ook kon Bri daar nog even Mario spelen?

Inmiddels is het al weer 23.30 en moeten we nog eten. Deze keer bij Boston Pizza. Een sportster waar ze vanalles serveren. Uiteindelijk nog een lange dag geworden maar mooie herinneringen gemaakt!

About Post Author

e10ne

tab-alt@werkhoven.nu

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %

0 0

Zaterdag 21 juli 2018

Het ontbijt was niet heel uitgebreid qua keuze bij hotel…. maar ze bakte wel iedere ochtend verse bananencake ?. Koffers weer gepakt en nog even het dorpje in omdat er een dit weekend een botenshow van oude boten was. De oudste was uit 1910! Ook waren er old timers (auto’s). Ik denk dat wij de enige toeristen waren die daar rondliepen.

Daarna zijn we naar de Niagara Falls gereden, een rit van 2,5 uur. Onderweg hebben ze hier textstops, speciaal om te appen. Als je hier 3x gepakt wordt ben je je rijbewijs kwijt!

We hebben een airbnb in Canada dus eerst over de rainbowbridge en de grens over. Hier hebben we een heel huis tot onze beschikking, in een wat rommelige buurt. 2 badkamers en zelfs de kinderen hebben ieder een eigen kamer.

Eerst maar even relaxen en daarna naar de stad, de watervallen en iets eten. De Niagara Falls zijn een soort van attractie, midden in de stad. Dat had ik me dus echt anders voorgesteld, meer IJsland achtig. Een lange mooie boulevard langs de watervallen, waar iedereen natuurlijk de nodige selfies maakt.

Het waait best wel en besluiten naar het centrum te lopen om een hapje te eten bij Ruby Thuesday . Het is net Las Vegas in het klein, een levendige stad met casino’s en de bekende fastfoodketens en attracties zoals Hardrock café, Ripleys believe iT or not en Starbucks. Nadat ook de iPhone weer veilig bij Etienne was zijn we weer terug gelopen naar de watervallen om te kijken hoe deze er in de avond uitzien met de verlichting!

About Post Author

e10ne

tab-alt@werkhoven.nu

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %

0 0

Vrijdag 20 juli 2018

Vandaag verruilen we de drukte van NY voor het platte land van Hammondsport, een tussenstop op weg naar de Niagara Falls.

Rond 10.00 staat de Uber voor de deur en reizen we af naar Egelwood een suburb van NY op ongeveer 20 min rijden. We pikken hier de huurauto op. De vrouw achter de balie zegt dat we geluk hebben dat er nog een auto voor ons aanwezig is?? Toch raar als je deze al meer als een half jaar geleden gereserveerd hebt! Maar goed we kregen een Dodge Journey Crossroad mee, een behoorlijke bak. We moesten alleen wel zelf ff tanken. Een man bij het verhuurbedrijf vertelde ons nog dat we beter onderlangs konden rijden via de Innerstate 80 en 81 want dat zou 0 schelen aan tolweg. Mooi meegenomen.

Onderweg nog even koffie en een donut gehaald bij DD. Hier zagen we nog een mooi vogeltje, een cardinal bleek na wat speuren. We hebben ongeveer 4 uur door de bossen gereden naar Hammondsport. Een klein dorpje aan een van de five finger lakes, Keuka lake

Bij het inchecken vroeg de gastvrouw of we voor de wedding kwamen, nee. Dan voor de fietstocht, nee. Voor de botenparade, nee ook niet. Gewoon passing tru.. Het wordt dus lekker druk morgen in dit dorpje.

Dit is echt een typisch dorpje wat zo als toneel zou kunnen dienen voor een film of serie. De rust staat in schril contrast met NY. De hotelkamer is klein, klassiek en slechte WiFi, maar voldoende voor een nachtje.

Na een uurtje rusten zijn we in het dorp naar een restaurantje op zoek gegaan en natuurlijk eentje gevonden. Hier hebben we heerlijk gegeten en lokale Keuke wijn gedronken. Daarna nog een dessert dat door de moeder van de eigenaar gemaakt was! Smaakte erg goed???

Om het eten te laten zakken nog even naar het water gelopen, hier ook weer van die mooie Amerikaanse huizen met een zee van ruime eromheen. Het is net alsof je in een filmset loopt.

Alles lijkt klaar te staan voor de botenparade morgen. Daar gaan wij dan ook maar even kijken voordat we verder reizen naar Niagara.

About Post Author

e10ne

tab-alt@werkhoven.nu

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %

0 0

Donderdag 19 juli 2018

Nog even snel gebruik maken van de luxe van het appartement en een wasje draaien.

Dan op weg naar de Tesla testrit, spannend hoor, we hebben er zin. De bus was laat, want het was erg druk. Zelfs de buschauffeur was aan het mopperen. Hij mompelde iets over zijn break, die zag hij al helemaal aan zich voorbij gaan. Vanuit het busstation door met de taxi naar de Tesla garage, gelukkig netjes op tijd. De Tesla stond in de garage in de hoek geparkeerd, dus met 2 drukken op de sleutel kwam hij zelf naar ons toe rijden?. Kit van de Knightrider is er niks bij. Josh de verkoper vertelde ons enthousiast alle ins en outs van het rijden in de Tesla.  In 4,7 seconden naar de 100 km. En dan gewoon midden in New York. Lekker pittig ding ?. Daarna mocht Etienne in de Tesla, beetje angstig dat de auto uit zichzelf zou gaan remmen, dus toch ingegrepen. Maar na 2x had hij er vertrouwen in en liet de Tesla z’n gang gaan. Wel een gek gevoel hoor.

Het was een indrukwekkende testrit van ongeveer 45 minuten. Natuurlijk nog 2 mooie Tesla t-shirts gekocht, nog ff een koffie gedronken en toen was het toch echt tijd om afscheid te nemen van Josh en zijn Tesla’s.

Daarna naar de pier om een ander ritje te gaan maken, nu op een Ribboot. Dat was ook supergaaf. Extra gas erop en we vlogen bijna naar het Vrijheidsbeeld. Heerlijk zo’n rit op het water. Nog even onder de Brooklyn Bridge door. Dan hebben we echt alle hoeken van de brug gezien. Zoveel beter dan 4 jaar geleden, toen hebben we een halve dag in de rij gestaan om vervolgens met de ferryboot naar het Vrijheidsbeeld te gaan.

Nog 1 ding te doen vandaag en dat is naar de top of One World Trade Center. Gelukkig niet druk en voor we het wisten zaten we op verdieping 102 van het WTC. Een prachtig uitzicht over New York. Wel jammer dat je niet naar buiten kunt op dit gebouw zoals bij de Top of the Rock.

Nu eerst wat eten. Kinderen kozen de Subway en wij gingen voor de noodels. Daarna hebben we nog lang gewinkeld in de Century 21 shop en nóg langer in Victoria Sectret op 5th avenue. De verkoopster liet tot haar eigen schrik nog even haar bh aan Etienne zien ?. We zijn echt té lang in Victoria Secret blijven hangen, 1 uur en 20 minuten, niet normaal toch!!! Quinn werd daar niet blij van. Dus met een ietwat geïrriteerde Quinn terug naar het appartement?, gelukkig blijft hij nooit zolang boos. Helaas deze avond weer enorm lang moeten wachten op onze bus naar de JFK boulevard. Echt chaos in dat busstation?.

About Post Author

e10ne

tab-alt@werkhoven.nu

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %

0 0

Woensdag 18 juli 2018

Enorme grote ledschermen, veel lichten en veel mensen, that’s Time square! Ook hier de nodige foto’s gemaakt in diverse posities. Wat is het toch een drukke stad!

Tijd voor verkoeling, dus even bij de Mac een ijskoffie en thee halen. En zoals vaker op vakantie kwamen we een bekende tegen. Dit keer een collega uit Utrecht van Etienne. Grappig toch, midden op Time Square 😉

Hey hier ook een Superdry shop, de favoriet van Etienne en inmiddels slaag ik er ook vaak. Het was sale, dus 2 rugtassen, een jurkje, 2 broeken en een vest gescoord voor ongeveer 100 dollar. Ik word al heel lang gepest door de rest van de familie met mijn mooi rugzakje “Brigitte” van de Decatlon, dus nu eindelijk een mooie rugzak van de Superdry!

Met een taxi een paar kilometer verderop in Manhattan om een wandeling te gaan maken op de High Line. Het High Line Park is een langgerekt, verhoogd stadspark in Manhattan. Vroeger was dit een goederenspoorlijn. Maar we hadden natuurlijk enorme dorst gekregen van het shoppen in de Superdry, dus eerst maar even een terrasje pakken, en ff een portie nachos voor d’r bij.

Na de wandeling in het park de Samsung Experience binnengelopen. Leuk, je kon hier allerlei activiteiten met een Virtual reality bril doen. Dus buckle up en gaan met die rollercoaster. Daarna hebben Quinn en ik nog even gesurfd. Helaas mochten Etienne en Lois dat niet omdat zij slippers aan hadden en schoenen switchen mocht ook niet, daar konden wel eens ongelukken van komen. Echt Amerikaanse gedachten. Afijn nog genoeg andere dingen te zien, dan maar een paar zombies doodschieten, ook leuk.

Tijd om weer verder te gaan……

Dat is gaaf een Tesla garage. Etienne liep gewoon naar binnen en meldde nog wel even voor de duidelijkheid dat we geen Tesla kwamen kopen, alleen maar ff kijken. Superaardige verkoper Josh vertelde van alles over de mooie Tesla’s en vroeg of we de volgende dag een testrit wilde maken. Nou daar hoefde we (en met name Quinn) niet over na te denken, natuurlijk wilde we dat. We mochten ook nog kiezen tussen de Tesla model S of de Tesla model x. Oei, dat was een lastige, maar Quinn koos voor model X. Je weet wel zo’n wagen van ruim een € 100.000,-. en daar gaan we dan een testrit in New York mee maken! Oké!

Helaas mag Quinn zelf niet rijden, maar het is al geweldig om dit mee te maken.

See you tomorrow!

We moesten ons nog haasten met de taxi voor de Night tour, want die vertrok om 20.00 uur. Er stond een flinke rij, tot het einde van de straat, dacht ik, maar nee, ook nog de hoek om. Maar het was zeer goed georganiseerd, dus we zaten snel op top off de bus voor de Night tour. Leuk om s’avonds door New York te rijden, echt een aanrader.

Het was al laat toen we terug kwamen, dus maar even makkelijk een hamburger bij de Mac halen. Dat was iets minder georganiseerd, na lang wachten zaten we dus aan onze lauwe hamburger en koude frieten. Gauw naar huis. Zo’n 10 minuten verder, op weg naar de bus, merkte ik op dat Quinn ineens geen rugtas meer om had. Nee hè, die mooie Superdry rugzak, vól met kleding van de Superdry bij de Mac laten staan. Ik baalde enorm, Quinn rende zo snel als hij kon terug naar de Mac. Run Forrest run, werd hem nog na geroepen door iemand ;-))

En wat een mazzel, de rugtas stond er nog, wow, niet verwacht hoor?

Opnieuw in een lange rij aansluiten voor de bus, maar dit keer liep alles gesmeerd!

About Post Author

e10ne

tab-alt@werkhoven.nu

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %

0 0

Dinsdag 17 juli 2018

We waren vanochtend vroeg wakker vanwege de jetlag. Dus Etienne was iets te vroeg bij de Aldi voor het ontbijt. Even wachten tot het 09.00 uur is, gelukkig zit de Aldi om de hoek. Etienne, Quinn en Lois hebben een lekker ontbijtje gehaald. Ook de koffie smaakte goed uit deze mooie mok!

Met de bus richting Manhattan en dan nog een klein stukje met de metro. Dat ging perfect (op de heenweg).

Via Groupon 4 fietsen gehuurd voor 2 uurtjes, vandaag stond in ieder geval de Brooklyn Bridge op het lijstje. De vorige keer toen we hier waren zijn we daar niet geweest. Het is een prachtige hangbrug die Brooklyn met Manhattan verbindt.

Onderweg nog even een ijsje gegeten bij de Brooklyn Ice company, voor maar 32 dollar! Toen we de fietsen hadden teruggebracht begon het licht te regenen. Het plan was om vandaag One World Trade Center te beklimmen. Maar toen we bij de 9/11 memorial waren sloeg het weer om en begon het flink te onweren en te waaien. Zonde om nu naar boven te gaan. Snel het bijbehorende winkelcentrum ingevlucht. Helaas bleef het regenen.

We wilde ook nog naar het 9/11 museum, dus dapper sloten wij aan in de rij. En het regende en regende….. Er was zeker 40 minuten geen beweging in de rij. Lois kreeg spontaan van iemand een poncho, dat was aardig. Dat scheelde ook tegen de kou. Maar de aanhouder wint en ook wij mochten uiteindelijk het museum in. De airco stond op standje hoog, dus aangenaam was het niet met onze natte kleding. Indrukwekkend zeker wel! Foto’s, overblijfselen van de Twin Towers, verhalen van de overlevenden, gesmolten brandweerauto’s, persoonlijke spullen en nog veel meer. Daar word je stil van…….

Toen we weer compleet waren, (Quinn was nog iets langer in het museum dan de rest 🙂 hebben we de metro terug gepakt en wat nachos gegeten, een Amerikaans portie zullen we maar zeggen?

We wilde eigenlijk nog naar Time Square, maar het ging nog harder regenen. Vlug naar het busstation, wat een chaos! Toen we eindelijk dachten het goede busnummer te hebben gevonden (volgens de informatie was dat nummer 129) verwees de buschauffeur ons naar nummer 125. Wat er precies met busnummer 125 aan de hand was, weet niemand, maar we hebben daar zeker 1,5 uur gewacht. En dan overdrijf ik echt niet. Zelfs een local ging maar eens vragen of er nog iets ging gebeuren. En ja hoor ineens werd er een bus ingezet, zodat we na 20 minuten afgepeigerd maar weer veilig in ons ruime appartement terug waren. De volgende keer nemen we wel een taxi!

About Post Author

e10ne

tab-alt@werkhoven.nu

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %

0 0

Maandag 16 juli 2018

Vandaag vliegen we om 17.00 naar NY. Dus lekker rustig inpakken en opruimen….Nee nee dus. Ik had nog niet alles van de bucketlist gezien en wilde nog naar de “hot river” de hotsprings in Reykjadalur.

Dat is een uurtje rijden, uurtje lopen(3,5km), uurtje relaxen en een uurtje teruglopen. Daarna een uur en 15 min rijden en ff tanken dan kon de auto precies om 15.00 bij de verhuurder terug zijn. En wij om 15.30 op het vliegveld om onze reis te vervolgen.

Het was een mooie dag en de zon scheen volop, jammer dat we nu verder gingen maar je weet het nooit met het weer hier.

Aangekomen in het plaatsje Hverageroi was het zoeken naar de parkeerplaats waarvandaan we moesten starten. In dit plaatsje hebben ze ook earthcooking waar ze het eten in de grond garen of op de warmtebronnen koken.

Aan de voet van de berg schrok Brigitte en zuchtte al dat ze die hele berg op moest…maar we gingen toch van start door het landschap waar overal rook uit de bergen komt. De schapen, die hier altijd in trio’s rondlopen, hebben daar weinig last van en zoeken volgens mij de warme plekjes op. Het water in de rivier aan de voet was zelfs al lauw. Na een half uur besloot Bri terug te stoppen. Ze kon de klim niet aan en kreeg van ons nog een broodje wat water en een handdoek.

Idd na een uur waren we aangekomen bij de hotsprings. Hier zaten al wat mensen in de rivier. We liepen wat naar boven want hoe hoger hoe warmer de rivier zou zijn. Nu nog even omkleden, niet echt kleedhokjes hier dus maar ff snel in je blootje. We hadden een mooi plekje gevonden en het was lekker warm genieten en zeiden nog tegen elkaar dat Bri niet wist wat ze miste….Na 5 min zat ze ineens achter ons en had ze een taxi naar boven genomen! Nee hoor, op eigen kracht toch weer verder gaan klimmen en toch nog even lekker kunnen relaxen.

Terug was wat gemakkelijker en het zonnetje scheen dus een mooie afsluiter van IJsland.

Ook de planning kwam precies uit, iets voor drie de auto ingeleverd en op tijd op het vliegveld. Er was nog even lichte paniek toen we na het eten en shoppen nog door een lange rij bij de paspoort controle moesten maar ook dat kwam goed. Een half uurtje vertraging en mijn entertainmentsysteem deed het niet voor de rest een prima vlucht met prettige stewardessen?. Gelukkig zat er niemand naast ons dus kon ik op die plek films kijken.

Op JFK stond weer een hele rij bij de bordercontrol maar dat zijn we inmiddels wel gewend. Daarna met de taxi naar ons appartement in North Bergen, New Jersey.

Schitterend appartement, echt Amerikaans met 5 tv’s, een grote woonkamer waar ook nog een extra bed in staat. Aldi om de hoek en de bushalte naar Manhattan ook.

Nu bedtijd!

About Post Author

e10ne

tab-alt@werkhoven.nu

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %

0 0

Zondag 15 juli 2018

2.15 minuten rijden was het! Naar het vliegtuigwrak welke in 1973 daar gechrashed was. We wisten al dat we er nog niet waren na zo’n eind rijden maar we moesten ook nog 45 min lopen enkele reis. Het weer zat onderweg al niet altijd mee en ook de wandeling was erg fris. Gelukkig had ik mijn poncho nog, die was iig winddicht!

Het was er nog best druk voor dat oude vliegtuigje. Daar aangekomen klommen Q&L gelijk op het wrak voor wat strakke foto’s.

In de verte richting het plaatsje Vik zagen we een natuurbrug en besloten daar eens op onderzoek te gaan. We kwamen uit bij een mooie rit de rots van 120m hoog op waar de vuurtoren van Dyrhólaey stond en je een goed uitzicht had over de zuid kust van IJsland. Er zouden hier ook puffins moeten zitten maar helaas niet gespot.

Een 20 minuten verder kwamen we bij Black Sand Beach, een lavastrand in Reynisfjara net naast Vik. Dit is een van de mooiste non tropical beaches volgens National geographic. Hier vind je mooie basaltrotsen. Je zou zeggen dat deze manmade waren zo recht staan ze.

Gelijk maar een paar steentjes voor in de vijver meegenomen. Een ruige zee met hoge golven maakt dit ook nog eens het gevaarlijkste strand van IJsland. En weer geen puffins gezien.

Op de terugweg zijn we nog even kort bij een gletsjer gestopt om rond te vliegen. En de sokafoss waterval te bekijken die toch wel gaaf was van dichtbij. Nu weer dat eind terug en maar even onderweg bij de kfc gegeten, Lois natuurlijk pizza het restaurant ernaast.

About Post Author

e10ne

tab-alt@werkhoven.nu

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %