0 0

Maandag 7 augustus

De wekker gaat vroeg, vandaag reizen we naar het eiland Langkawi. Het is 3 uur varen met de ferry. Iedereen voor de zekerheid een reispilletje genomen. Je weet maar nooit. Maar gelukkig geen zieke. Je kunt niet op het dek van de ferry, dus verplicht 3 uur binnen zitten. Dan maar een dutje doen. Ons hotel, Fave, zit toch wel een eindje lopen van het strand vandaan. Dat is wel een beetje jammer, maar we hebben wel een mooi uitzicht.

Het is wel een gezellig weggetje om te lopen, dat scheelt weer. Eerst maar even geluncht en daarna even naar het strand gelopen. Lois en ik zijn lekker gaan slapen op de hotelkamer, Etienne en Quinn gingen naar het zwembad. Ik was nog nét op tijd terug voor het happy hour om een strawberry mojito te bestellen. Alweer bijna etenstijd, dus moeten we weer netjes gekleed zijn. Sandra neemt dit wel heel serieus.

We zijn gezellig een hapje gaan eten met Frank, Mariska, Esmee en Anouk. Frank had een leuk tentje gezien. Hij had alleen niet verteld dat het aan de andere kant van het eiland was ?. Maar we hebben heerlijk gegeten. Bij de mc nog een koffie en ijs als afsluiter genomen. Het was al laat, dus tijd om terug naar het hotel te gaan.

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %

0 0

Zondag 6 augustus

Vandaag gaan er een aantal met Devan een rondreis met de bus maken langs een aantal tempels en een botanische tuin. Een ander deel koos voor lekker uitslapen, relaxen en het strand. Wij kozen voor het laatste. Even de app van uber installeren om een rit naar het strand te boeken. Zo gezegd, zo niet gedaan. De telefoon van Etienne kon de verwarring van het lokale telefoonkaartje en de Nederlandse creditcard niet rijmen. Dus snel via mijn mobiel een uber geregeld. Dat werkt echt super goed, dus binnen no time op weg naar het strand. 

De andere 2 gezinnen waren al gearriveerd. We kwamen ook Faussie, de gids van de homestay nog tegen. Dat was handig, want hij regelde 2 boten voor ons om naar monkey beach te gaan.

Op de boot begon het al te waaien en aangekomen op het strand begon het te regenen. Fijn hoor, gaan we ook een keer naar het strand! Maar zo snel als een bui komt, gaat deze ook weer weg, dus daar kwam het zonnetje al weer te voorschijn. Tot nu toe was er nog geen aap te bekennen op het strand. Na wat frietjes en snacks gingen de mannen met kids naar de banaan en jetski’s. Ze moesten mee om over de prijs te onderhandelen. Blijkbaar gelukt, want daar kwam de banaan voorbij met het hele spul. Daarna hadden ze nog 2 jetski’s gehuurd voor een half uur, dus lekker om en om toeren op het water. Ik ging eens even kijken bij ze, of dat een goed idee was…… ineens zat ik op een banaan. Dat gaat hard hoor, achter zo’n bootje. Onderweg verloren we eerst bijna Lois, die werd door Anouk weer op de banaan getrokken. Vervolgens gleed Anouk van de banaan, nu probeerde Quinn haar te redden, maar ze gleed door naar de ander kant en daar ging Anouk …..lachen, gieren, brullen. Ik heb er spierpijn van in m’n armen. Uiteindelijk vielen we natuurlijk allemaal van de banaan.

Inmiddels was het al laat in de middag, en daar kwamen de aapjes te voorschijn, op zoek naar het overgebleven voedsel van de toeristen. Dus toch een echt monkey beach.

Om 20.00 uur hadden we gereserveerd bij een eetcafé, lekker eten en later op de avond (voor ons 23.00 uur) op grote tv schermen naar het EK Nederlandse dames elftal kijken. De glazen bier werden inmiddels al vervangen door een kleine tap op de tafel en ook de coacktails werden rijkelijk geserveerd. We hadden natuurlijk ook alle reden om te proosten! De dames hebben een goede wedstrijd gespeeld, we zijn trots op deze meiden! Proost?

Nu snel weer terug naar het hotel, want de wekker gaat morgen vroeg af, om 7.15 uur vertrekken we met de bus naar de veerboot om naar het eiland Langkawi te gaan. Onze laatste bestemming van deze reis.

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %

0 0

Zaterdag 5 augustus

Die Devan, vanochtend een walkingtour door Georgetown. Free of charge natuurlijk! Al is het maar om zijn eindfooi wat te verhogen.
Hij wist ons weer alles te vertellen over de tempels, streetart , haventjes en de bijzondere plekken in Georgetown. Natuurlijk moesten we even op de fiets zitten en zijn we een winkeltje ingedoken om wat kruiden te verzamelen waar we dat heerlijke eten in Maleisië mee kunnen proberen na te maken in NL.
Rond 12.00 kwamen we weer bij een foodcourt om wat te eten…  beetje vroeg maar we hadden wel zin in koffie. Devon had eerder verteld waar ze de loewak koffie schonken dus wij met een aantal liefhebbers daarheen. €8,- per bakkie is pittig maar dan maken ze het ook op een speciale manier voor je klaar! En best lekker die door de loewak kat uitgescheten bonen. Er gaan veel geruchten over of dit nu echt is of niet. Je kon hier ook bonen kopen maar een snelle Google search gaf aan dat die 2x zo duur waren als in Holland.
Aan het einde van de pier werden we aan ons lot overgelaten en mochten we onze eigen weg gaan. Bijna alle meiden namen een henna tatoo en ik scoorde weer een magneetje.
Met het stel overgeblevenen weer terug richting het hotel waar we in een winkelcentrum verkoeling en een iPad hoesje zochten. De meeste kwamen we weer tegen bij de Mac.
Mieke had een leuk restaurant gevonden op tripadvisor dus wij met een gezelschap die kant op. Mmmm beetje steriel en saai vonden de meeste. Dan maar een ander restaurant zoeken. Daar stond een rij buiten…de volgende was gesloten. Ach toch maar weer naar de foodcourt waar we weer heerlijk gegeten hebben. Dit keer had ik samen met Frank en Roderik weer drie gerechten gekozen om de variatie er goed in te houden. (De king prawns hebben we toch maar een keer herhaald;) by mistake hadden we ook nog even sjans met de ietwat vrouwelijk aandoende zanger, die al helemaal blij op ons afkwam toen we hem riepen! Dacht hij dan, we riepen eigenlijk de ober achter hem die ons vlees had;)
Op de terugweg pikte een aantal net de gratis bus mee, helaas waren wij iets vertraagd en moesten we lopen tussen wat kakkerlakken, ratten en zwervers.

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %

0 0

Vrijdag 4 augustus

We hebben best goed geslapen onder ons katoenen dekentje. Er wordt op de deur geklopt, onze fostermoeder heeft het ontbijt klaar gemaakt voor ons, we kunnen aan tafel. Vanochtend staat er fride rice gemixt met vis (overgebleven van gisteren) inclusief graadjes op het menu. We kunnen best wat aan, maar rijst met vis….. we kregen het niet weg. Gelukkig ging moeders op de grond naar tv kijken en zagen wij kans om ons ontbijt weg te werken in een plastic zakje. Gauw in de tas en weg ermee. We weten, het is niet aardig, maar dit was zoals Lois zou zeggen ” niet te doen”! 

We zijn daarna even naar de kids verderop gelopen, even kennis gemaakt met hun “nieuwe” ouders. Vriendelijke mensen, die met hun hoogzwangere dochter en kleinkind in een groot huis wonen. Na een kleine rondleiding werden we met de taxi, het bedrijf van de fostervader van Quinn en Lois naar de verzamelplaats gebracht. We hadden een druk programma voor de boeg. Met 2 golfkarretje en een klein busje gingen we op pad. Te beginnen met de rubberplantage. Daarna naar de stingless bijen die een zoet zure honing produceren. Even proeven en weer door naar het fabriekje in het dorp die een soort lange dunne chipjes maakte met chilisaus. Omdat wij voor het ontbijt alleen een banaantje ophadden ging dat er best in.

De tour door het dorp ging weer verder, we kwamen uit in de tuin bij de “ouders” van Quinn en Lois en kregen heerlijke rambutan vruchten. Opa Henk wilde even chauffeuren in het golfkarretje, wist niet dat de versnelling in de achteruit stond en ging vol gas in de achteruit, bijna in de greppel. Dus toch maar weer een local achter het stuur gezet. Nog even langs het fabriekje waar de lange vingers cakjes werden gebakken, lekker hoor. En nog langs het huis waar ze een soort bolletjes van rijst maakte om op je gezicht te smeren voor de bescherming tegen de zon. Als laats stond het kokosnoten plukken op het programma. Behendig ging een local met touwen de palmboom in om de kokosnoten te plukken en konden we genieten van verse kokosnootmelk.

Het was weer tijd om richting “onze ouders” te gaan voor de lunch. Dit keer hadden we rijst, kip en groente. Het was lekker. Nog even snel opfrissen in de luxe badkamer (met als decoratie de laatste tand van “onze moeder” ?). Daarna de koffer pakken om naar de volgende bestemming Georgetown te reizen. Lekker relaxen bij het hotel met zwembad, heerlijk weer die luxe. ‘s Avonds met de hele groep lekker gegeten bij de Food court onder het genot van live muziek! Het was weer gezellig!

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %

0 0

Donderdag 3 augustus

Het wordt steeds vroeger, vandaag om 7.00 de koffers in de bus en om 8.00 verzamelen om af te reizen naar de homestay. Voor velen een hoogtepunt van de vakantie;)

Het was druk bij het ontbijt en ik ging aan een tafel zitten voor 8 pers waar al een kopje koffie stond. Quinn schoof ook aan. Even later kwam de man van wie de koffie was aan en was not amused…Hij had wel 4 plaatsen nodig, nou ja dat kon dus ik en Quinn bleven lekker zitten. Hij werd er zenuwachtig van en gooide ook nog melk in zn koffie ipv suiker, dus wij lachte hem uit. Zij vrouw en dochter hadden zich inmiddels met een bord gestapeld met brood en kaas gemeld. Ja hoor dat ging allemaal de tas in?? Je zou zeggen dat je voor 3 Rm €0,60 toch wel gewoon een lunch kan betalen als je in zo’n hotel zit.
Halverwege de rit kwamen we nog een soort fruitparkeerplaats tegen waar ze ook koffie hadden. Devan weet inmiddels dat we graag koffie drinken!
Bij de fruitstalletjes vroeg 1 van de medewerksters of Quinn mij dochter was?, ze bedoelde zoon?. Handsome boy zei ze, ik zei dat hij nog vrij was dus ze wilde wel met m trouwen..allemaal lachen daar in het stalletje;)
Verderop stopten we nog bij een orang-oetang opvang, de apen zouden hier op een eiland in hun natuurlijke leefomgeving verblijven…nou in de Apenheul hebben ze nog meer ruimte. Ze zaten veelal gescheiden van elkaar en niet vrij op het eiland.
Toch wel grappige en slimme beesten om te zien en ik denk dat ze wel het beste voor hebben met de apen.

Aangekomen bij de homestay stond de parade al klaar en werden we binnengehaald als prinsen en prinsessen. Het zal wel..
We werden toegesproken dooor Faussie, een Engelssprekende gids die ons de rest van de dagen hier zou begeleiden.
Er stond een lunch klaar met lekkere currykip, vis en rijst en een heerlijk soepje. Daarna werden we per familie op het podium geroepen samen met onze fosterparents.
Het bleek toch dat Quinn en Lois apart zaten en niet bij ons maar dat was geen probleem voor ze. Bij ons kwam een oud omaatje die wel wat weg had van oma Werkhoven zonder kunstgebit in. Quinn en Lois hadden het goed getroffen en konden met de taxi naar hun huisje, de fosterparent van hun was taxichauffeur.
Wij gingen met een soort golfkarretje naar ons huis, dat zag er van de buitenkant goed uit, ook de 1e indruk binnen was goed. Nette kamer en airco wat ook niet iedereen had.
We kregen thee van oma en kroepoek, inmiddels was haar zoon ook thuis gekomen en liet nog het een en ander in het huis zien.
Om 17.30 werden we weer opgepikt, maar niet voordat we op de foto gingen met onze parents.
Oeps vergat oma bijna haar hoofddoek om te doen en rende snel naar binnen.

Quinn had trouwens bij zijn fosterparents de lekkerste kip ooit gegeten!!
Op het “dorpsplein” gingen we wat spelletjes doen, het vouwen van een hengel met vis met palmbladeren, bowlen met kokosnoten en waterzakjes overgooien. Dolle pret??
Een aantal van de jongens speelde ook nog een potje voetbal met de dorpstalenten.
Oma had inmiddels voor ons gekookt, weer kip vis en rijst maar oke we hadden ook al wat snacks gehad en flink geluncht.

Ja de dag was nog niet om want er was nog een avondprogramma met muziek! Via een binnendoor weggetje waren wij zo weer op het dorpsplein. Er was muziek van lokalen en dans van een paar kinderen met een topzanger erbij, tja …gelukkig mochten onze kids het laatste nummer ook meedansen.
We kregen in de pauze ook nog een lekkere kokos pannenkoek met gecondenseerde melk. Lekker hoor!!
Thuisgekomen zagen we oma op een matje op de grond slapen en ze zei ons weer vriendelijk gedag. We moesten nog douchen wat ook niet zomaar ging, alles was nat want er staat een grote teil met een bakje waar ze zichzelf mee afspoelen. Ook de douche zit bijna boven de wasbak. Er liggen ook overal muizendrollen zelf op het randje van de spiegel in de badkamer.
Onder een dun lakentje zijn we in slaap gevallen.

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %

0 0

Woensdag 2 augustus

We moesten ons vandaag al om 9.00 melden van de baas.
Bij het ontbijt was het erg druk en moesten we eerst in de wachtruimte plaatsnemen. Gelukkig hadden ze beneden nog een zaaltje ingericht en konden we daar snel terecht, lekker rustig.
De BOH theeplantage stond vanochtend op het programma, boh staat voor best of the highlands. We moesten van onze bus overstappen naar een iets kleiner schoolbus die wel de steile smalle weg op kon komen.
Onderweg kregen we de kans om waar mooie plaatjes te schieten en door de theeplantage heen te lopen. Quinn deed nog even snel zijn drone de lucht in, eigenlijk mag dit niet in dit gebied maar alles voor een mooi shot!


Aangekomen bij de fabriek kregen we een rondleiding en uitleg van Devan, best interessant ook nog;)
Natuurlijk werden we de shop ingeloodst en hebben we icetea en pepermint Thea gekocht. Daarna onder het genot van een kop suprème thee van de fabriek nog van het uitzicht genoten. Speciaal smaakt het mijn inziens niet, ik drink net zo lief een pickwick of Lidl theetje.
Op de terugweg stopte we nog bij een markt waar ze van alles maar vooral aardbeien verkochten. Het hele gebied is hier gek van aardbeien en deze produceren ze hier door het gunstige klimaat dan ook het hele jaar door. Nog wat gedroogd en gezoet fruit gekocht en een zak lolly’s.
Lois wilde helemaal geen lolly zei ze maar ik heb toch stiekem een zak gekocht.

Het was alweer lunchtijd en we mochten de stad Tanah Rata in om 1,5 uur rond te kijken.
Al snel kwamen we bij een tentje waar we gingen eten. Inmiddels was de hele groep gearriveerd en kon de eigenaar het niet meer aan. Allerlei verschillende gerechten besteld, verschillende sapjes en snacks. Dus dat duurde ff. De 1,5 uur waren al om en nog steeds had niet iedereen zijn eten of drinken gehad. Quinn had een fried pineapple Rice besteld maar kreeg iets met garnalen en krab. Dat hoorde zo zei de eigenaar… Bri maar geruild met Quinn en het opgegeten. Uiteindelijk na een beetje aandringen kregen de “curry Chicken pineapple fried Rice ” ook hun bestelling. Weliswaar niet geserveerd in een pineapple maar in schaaltjes om alles wat sneller te laten gaan.
Na de lunch nog een wandeling van een uurtje gemaakt om het eten er een beetje af te lopen en daarna weer naar het hotel. Wij gingen luieren en de kids zwemmen.
Ik liet de lolly’s nog zien aan Lois en die vond ze toch wel lekker!!
Om 20.00 hadden we afgesproken bij het grill restaurant. Lekker gegeten al duurde het wel weer 2 uur voordat we het eten op tafel hadden. Ach met een wijntje en een biertje komen we de tijd wel door natuurlijk.
Morgen moesten we vroeg op, om 8.00 vertrekken, dus iedereen dook vroeg het nest in.

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %

0 0

Dinsdag 1 augustus

Vandaag reizen we naar de Cameron Highlands. In de ochtend toen we vertrokken regenende het hard in the jungle. Het was een beste slingerweg richting de Cameron Higlands, dat ligt maar liefst 1500 meter hoog, dus wel een heerlijke temperatuur.

Maar voordat we de eindbestemming bereikte, moest er natuurlijk eerst geluncht worden bij een chinees restaurant. Het was hier heerlijk eten volgens Devan. In Nederland zou je dit “restaurant” met veel liefde voorbij lopen, maar hier in Maleisië gaan we er gewoon zitten eten. De stress sloeg wel een beetje toe bij de mevrouw, chaotisch nam ze alle bestellingen op. Valt ook niet mee met een groep van 25 man. Er stonden chicken rice balls op het menu. Ik zag mijn kans om de geleden schade in te halen en ging ervoor. Maar helaas ook hier de chicken rice balls uitverkocht. Ze zullen vast heel lekker zijn.

We hadden geen tijd meer om verder door het stadje te lopen en reden door naar de theeplantage. Wat een prachtig uitzicht! We hebben hier natuurlijk een heerlijk kopje thee gedronken.

In deze omgeving worden veel aardbeien gekweekt. Ze gebruiken hiervoor de Nederlandse technologie. Dus veel reclameborden van aardbeien, sleutelhangers, tassen, noem maar op….. We hadden een prachtig hotel, Strawberry hotel, een brits koloniaal hotel met een hele grote kamer, grote badkamer en een supermooi uitzicht.

‘s Avonds na het lekkere diner gingen we nog even naar de kelder, naar de karaoke bar. Er gingen er direct een paar los. Het waren wel zeer gedateerde nummers die ze draaide, de microfoon kwam niet boven de muziek uit, maar dat kon de pret niet drukken. Ook het paaldansen lieten we niet aan ons voorbij gaan. Inmiddels hadden we de andere gasten van het hotel al weggejaagd, dus nu hadden we een private Sawadee karaoke bar. Ook de kids namen de taken over van de dj. Gelukkig had de dj nog meer competenties, in de ochtend serveerde hij koffie en thee bij het ontbijt en s’ avonds was het een Gordon Ramsay. Toch makkelijk als je van alle markten thuis bent!

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %

0 0

Maandag 31 juli

Vandaag even rustig aan doen. Lekker relaxen. Alhoewel er was een klein groepje dappere reizigers die om 07.00 uur vogels en andere dieren gingen spotten in the jungle. Etienne en Quinn waren van de partij. Lois en ik hebben lekker uitgeslapen. 
Rond ontbijttijd was het groepje weer terug. Etienne heeft op de terugweg een heerlijk lokaal ontbijt gekocht, fried rice met ei. Ze hebben een klein hertje, een mousedier, een eenkhoorn, een slang en twee zwijnen gezien. De slang, de meest giftige die er bestaat, hebben ze nog geprobeerd wakker te maken, maar deze bleef lekker op de tak zitten. Gelukkig maar wat mij betreft ?. De zwijnen hebben Quinn en Etienne helaas gemist omdat ze inmiddels de hoop hadden opgegeven nog dieren te spotten en druk waren met de drone ?

De ochtend verder wat aangeklungeld, lekker gelezen, gekletst en koffie gedronken. Rond 13.30 uur besloten om wat te gaan eten en dan de rivier over te steken om te gaan zwemmen. Met een man of 13 op zoek naar een restaurantje. Normaal geen probleem, maar vandaag waren er veel gesloten of het zat vol. Gelukkig bij oma was nog een plekje vrij. Wij weten nu waarom! Oma kwam eerst de bestelling opnemen en ging vervolgens alle maaltijden zelf bereiden. De ananas moest eerst nog geplukt worden, want de fried rice met ananas liet echt enige tijd op zich wachten. Al met al was het al 15.30 uur. We hadden inmiddels afgesproken om met de hele groep om 18.30 uur te gaan eten bij het restaurant aan de overkant van de rivier. Dus maar flink wat baantjes trekken in de rivier om de eetlust weer op te wekken. 

Het was heerlijk in de rivier midden in the jungle. Lekker afkoelen en heerlijk relaxen, beetje beachballen en klooien met de drone. Wat een prachtige omgeving hier. Time flies wen your having fun, dus nog even opdrogen in het zonnetje om vervolgens met onze half natte jungle look naar het restaurant te gaan. 

Rond 21.30 moesten de kinderen klaar staan bij het resort, ze gingen een nachtsafari doen, wilde dieren spotten. Een van de twee gereserveerde auto’s kwam niet opdagen. Ze dachten het op te lossen door niet alleen kids achter in de pick-up bak te plaatsen, maar ook op het dak. De kids vonden dit uiteraard geen probleem, maar daar dachten de meeste ouders toch wel anders over. Na een hoop gemompel en gedoe zei Etienne tegen Devan, of er komt nog een auto of ze gaan niet. Daar schrok hij toch wel even van. Er werd wat overlegd en opeens kon de groene auto (die er al de hele tijd stond) gewoon mee. En daar gingen ze, op avontuur, op zoek naar de zwarte panter….

Rond 23.45 uur waren ze weer terug. Ze hebben en hoop lol gehad met elkaar achterin de bak van de pick-up, maar op de oogjes van een vliegend eenkoorn na hebben ze niets gespot ?

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %

0 0

Zondag 30 juli

Het is nog steeds lekker weer in de jungle en de luchtvochtigheid zit op zo’n 95%, lekker plakkerig dus.
Eerst maar eens naar het ontbijt wat niet zo geweldig is als wat we gewend zijn maar met fruit en wat geroosterd brood kom je er wel.
Twee boottochten op het programma, rapid shooting en een tocht naar een soort stroomversnelling waar je lekker kan zwemmen.
De eerste om 9.30, ik verwachte er niet al te veel van maar we konden nat worden..we zien wel. Niet iedereen van de groep was mee en we hadden dan ook 2 boten. We splitsten ons in kids en ouders. Al snel vaarde wij met volle vaart op de boot van de kids af en met een scherpe bocht sneden we er net voor langs zodat ze gelijk met een grote golf zeiknat waren. Onderweg barste de strijd tussen de 2 boten al snel los en waren we allemaal de pineut. Eindelijk kwam de waterproof bag een keer van pas! Steeds zochten de boten elkaar op en splashen we elkaar flink nat. Op de terugweg mochten we ook nog ff zwemmen bij een strandje. Na lang wikken en wegen wilde we toch een poging doen om naar de overkant te gaan. Frank begon al iets te vroeg met de borstcrawl inzetten en moest weer terug net als Quinn. Ik wachtte totdat ik in de stroming was en gaf toen pas vol gas. Jaaaa als eerste de overkant!! Al snel volgde Gijs ook en begon de rest een stukje terug om zo wat meer te kunnen afdrijven.
Op de terugweg waren er nog wat battles en probeerde we Camil, de gids nog ff nat te maken. Al met al een geslaagde ochtend??

We hadden nog niet geluncht, ik dacht we kopen een paar bananen en wat ander fruit maar helaas dat was ineens foetsie bij de winkeltjes.
De volgende tocht ging iedereen mee, met max 4 in een boot een stuk varen naar een soort watervalletje. Het was een mooie tocht door de jungle in ook weer rappe bootjes. Nog een half uurtje lopen en klimmen en we konden zwemmen. Maar goed ook want het was daar ook flink warm. Ook opa Henk was weer van de partij en had natuurlijk geen hulp nodig bij het klimmen en klauteren over de rotsen. Afijn het ging allemaal goed gelukkig.
Quinn probeerde z’n drone hier nog boven het water, hoewel het gps signaal niet optimaal was kon hij toch wat vliegen dus daar komen mooie plaatjes van.
Na de tocht bleven wij nog hangen en maakte bij de haven nog wat dronevluchten. Inmiddels hield Lois het niet meer van de honger en gingen we naar de overkant waar ze een heerlijk bord spaghetti kreeg!
Later in het hotel nog verwoede pogingen gedaan om Max te zien races maar de WiFi was zo slecht dat we op teletekst verder zijn gegaan.

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %

0 0

Zaterdag 29 juli

Aaargghh de Chicken Ginger, die overigens erg lekker was, is niet zo goed ontvangen door mijn maag. Paar keer naar de wc en een paar pillen erin en hup naar het ontbijt. Ff maar geen koffie. We wisselen elkaar af in de groep, zo lijkt het en iedereen komt een keer aan de beurt.
Vandaag een jungletocht te voet en een avond wandeling in het regenwoud. Genoeg water mee en naar de overkant van de rivier. Het was een beste klim en bij iedereen kwam het luie zweet er wel uit nu! Gelukkig waren daar de zweet bijen die niet steken maar honing maken van zweet. Genoeg te doen dus voor deze beesten!
Ook Henk, de senior van de groep hield zich knap staande in de tocht naar de top! Bij het uitzicht aangekomen was er de optie om nog een stuk verder te klimmen. Gijs had er zin in en sprintte alvast vooruit. Een aantal bleven nog achter en wachten tot we terug kwamen.
Inmiddels was ons water al op. Gelukkig konden we nog wat bijkopen bij de canopybridge., de langste van de wereld en daar zijn ze natuurlijk trots op hier!! Leuk om een keer te doen zou Addy zeggen.
Apen, vogels, kikkers en vele planten gezien. Brigitte was nog aangevallen door een bloedzuiger maar gelukkig had onze kundige gids daar een medicijn voor. Ook bij Jan was een bloedzuiger onder zn lange broek naar boven gekropen en had lekker wat uit zijn kuit gedronken. Gelukkig zagen we ook nog de Malaysian viper, 1 van de dodelijkste slangen op aarde…hij lag lekker te slapende in een boom niet ver van het pad.?
Na de late lunch weer terug naar het resort om eindelijk Quinn zn drone uit te proberen. Wel eerst ff de handleiding lezen Quinn? Dat vliegen ging uiteindelijk vrij eenvoudig, niet zoals dat ding wat ik thuis had maar deze corrigeerde zelfs mijn vlieggedrag nog. Gaaf ding en daar gaan we zeker nog wat mooie shots mee maken.
Nog ff een duik en nemen en een hapje eten bij een floating restaurant voordat we de avondtocht gingen doen. Dit keer nam ik een lekker soepje. Aiiii beetje pittig maar wel lekker, ik kreeg er de hik van?
Op naar de jungle! De gids waarschuwde van te voren al dat deze tocht vooral op insecten gericht was. Die zagen we dan ook volop. Spinnen, duizendpoten, wandelende takken, schorpioenen die licht geven. Maar het hoogtepunt was de malaysian lemur( vliegende kat). Devan zag deze ineens in een boom zitten. We konden maar een paar foto’s maken en toen was i weer foetsie. Deze zijn blijkbaar heel zeldzaam en Devan was zo blij als een klein kind dat hij er 1 gespot had! Tegen elke gids die we tegenkwamen had hij het erover.
En we kwamen veel gidsen tegen, zo druk was het dan weer wel.
Na deze inspannende dag hebben we heerlijk geslapen. Morgen weer 2 evenementen op het programma??

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %