0 0

Donderdag 11 augustus

Helaas aan alles komt een eind, dus ook aan deze vakantie. Om 12.00 uur moesten we uitchecken. Koffers kunnen we bij de receptie neerzetten want we vertrekken pas in de avond om 20. 00 uur.

Op naar het strand en neerploffen op een zonnebedje, door de strandjongens werd er flink geschoven zodat we met 6 naast elkaar konden liggen.

Tijd om afscheid te nemen. Peter, Mieke, Joost en Fleur vliegen rechtstreeks met KLM naar Nederland. Yvette, Jasmijn en Gijs gaan nog een paar dagen naar Singapore. De rest van de groep vliegt met Emirates via Dubai naar Nederland. Namens de hele groep heeft Peter een mooie speech gegeven aan Devan?uiteraard voorzien van een flinke tip!

Rond 20.00 uur zijn we met de bus naar het vliegveld Langkawi gebracht, we gaan eerst met een binnenlandse vlucht naar Kuala Lumpur, daar nemen we afscheid van Devan en vliegen dan via Dubai naar Nederland. Er is plaats genoeg in de binnenlandse vlucht, dus de beentjes kunnen nog lekker gestrekt.

In Dubai moesten we 2,5 uur wachten voor de overstap. Maar met een kop koffie en een broodje is het best goed te doen.

En daar is het mooie georganiseerde Nederland alweer in zicht. Wij hebben veel gezien en geleerd in Maleisië. We hebben een mooie vakantie gehad met een superleuke groep mensen. Wederom een reis om nooit meer te vergeten!

Peter Nootenboom, Sandra van Halderen, Henk van der Heijden, Maxime Schouten, Fleur Nootenboom, Lars Schouten, Frank Scherpenisse, Joost Nootenboom, Ruben Scherpenisse, Anouk de Wit, Esmee de Wit, Gijs Bouma, Jasmijn Bouma, Quinn Werkhoven, Mieke van Herk, Yvette Hanrats, Jan Scherpenisse, Etienne Werkhoven, Brigitte Werkhoven, Roderik Richter, Devan, Frank de Wit, Noor Richter, Lois Werkhoven, Sascha Scherpenisse, en Mariska de Wit.

About Post Author

e10ne

tab-alt@werkhoven.nu

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %

0 0

Woensdag 10 augustus

Vandaag staat er een boottocht naar een eiland in de buurt op het programma. Snorkelen, duiken en relaxen. We hebben er zin in! Om 08.15 uur komt een grote bus ons ophalen om ons vervolgens naar de ferry te brengen. Het is een klein uurtje varen met de ferry, maar we hebben het er graag voor over. We zitten ruim in de tijd. Rond 09.15 uur kunnen we aan boord. Het wordt 09.30 uur, mooie tijd om te gaan. Het wordt 09.45, we kunnen hoor! Het wordt 10.00 uur, serieus? Op wie wachten we? Het wordt 10.15 uur,  is dit een test? ?? Gelukkig de motor wordt gestart, we gaan nu echt. Van de ferry overstappen op een ander gammel bootje die ons 25 meter verderop afzet bij de steiger, gelukkig ook hier een zwemvest verplicht. Op het platform verzamelen, even wachten totdat iedereen er is, we krijgen nog een korte briefing. Ik krijg er steeds meer zin in. Eindelijk we worden vrij gelaten. Begint het nu echt te regenen? Ja, het begint te regenen. We zijn weer een keer op het strand. Gelukkig valt het mee en Henk, die vandaag een dagje bij het hotel bleef, vertelde achteraf dat het daar maar liefst 3 uur lang hard heeft geregend. 

Etienne en Quinn gingen duiken. Zij gingen met een ander bootje mee. Lois en ik gingen snorkelen. Het was er prachtig, we hebben veel verschillende soorten vissen gezien. Ook zwommen er haaien, kleintjes van ongeveer 40 cm, maar ook een grote van ruim één meter heb ik  voorbij zien komen. Ik word daar toch lichtelijk nerveus van. We kregen ter plekke een lunchpakketje en wat te drinken. Etienne en Quinn moesten alweer vertrekken voor hun 2de duik. Wij gingen ook nog even snorkelen. Inmiddels was de zon alweer flink aan het schijnen! We moesten om 15.00 uur weer verzamelen om om 15.30 uur met de veerboot naar huis te kunnen gaan. Maar ook nu waren er weer voldoende logistieke problemen waardoor het tijdstip van 15.30 uur bij lange bij niet gehaald werd. Er zijn hier en daar nog wat aandachtspunten ter verbetering. Opnieuw moesten we wachten en wachten, inmiddels tot het codewoord van de dag verheven.

Maar geduld is een schone zaak en het is vakantie, dus kop op. Als we maar vòòr 19.00 uur, voor het happy hour bij het hotel zijn. En dat is zeker gelukt! Om 18.45 uur nog een laatste ronde besteld, 3 bier en een vruchten juice. Het lukte de 3 personeelsleden achter de bar om de drankjes zó traag te bereiden dat het inmiddels 19.00 uur was geworden. De jongen zegt doodleuk bij het afrekenen dat het happy hour is afgelopen. Etienne en Roderik keken elkaar aan, en vervolgens naar de jongeman. Het bleek voldoende lichaamstaal en ze kregen de drankjes uiteraard tegen happy hour prijzen mee.

Het is de laatste avond dat de groep compleet is. Ter afsluiting hebben we gezellig met Devan een hapje gegeten in het restaurant aan zee. Het is een ontzettend leuke groep! Jammer dat we morgenavond alweer naar huis moeten gaan…… 

About Post Author

e10ne

tab-alt@werkhoven.nu

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %

0 0

Maandag 7 augustus

De wekker gaat vroeg, vandaag reizen we naar het eiland Langkawi. Het is 3 uur varen met de ferry. Iedereen voor de zekerheid een reispilletje genomen. Je weet maar nooit. Maar gelukkig geen zieke. Je kunt niet op het dek van de ferry, dus verplicht 3 uur binnen zitten. Dan maar een dutje doen. Ons hotel, Fave, zit toch wel een eindje lopen van het strand vandaan. Dat is wel een beetje jammer, maar we hebben wel een mooi uitzicht.

Het is wel een gezellig weggetje om te lopen, dat scheelt weer. Eerst maar even geluncht en daarna even naar het strand gelopen. Lois en ik zijn lekker gaan slapen op de hotelkamer, Etienne en Quinn gingen naar het zwembad. Ik was nog nét op tijd terug voor het happy hour om een strawberry mojito te bestellen. Alweer bijna etenstijd, dus moeten we weer netjes gekleed zijn. Sandra neemt dit wel heel serieus.

We zijn gezellig een hapje gaan eten met Frank, Mariska, Esmee en Anouk. Frank had een leuk tentje gezien. Hij had alleen niet verteld dat het aan de andere kant van het eiland was ?. Maar we hebben heerlijk gegeten. Bij de mc nog een koffie en ijs als afsluiter genomen. Het was al laat, dus tijd om terug naar het hotel te gaan.

About Post Author

e10ne

tab-alt@werkhoven.nu

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %

0 0

Zondag 6 augustus

Vandaag gaan er een aantal met Devan een rondreis met de bus maken langs een aantal tempels en een botanische tuin. Een ander deel koos voor lekker uitslapen, relaxen en het strand. Wij kozen voor het laatste. Even de app van uber installeren om een rit naar het strand te boeken. Zo gezegd, zo niet gedaan. De telefoon van Etienne kon de verwarring van het lokale telefoonkaartje en de Nederlandse creditcard niet rijmen. Dus snel via mijn mobiel een uber geregeld. Dat werkt echt super goed, dus binnen no time op weg naar het strand. 

De andere 2 gezinnen waren al gearriveerd. We kwamen ook Faussie, de gids van de homestay nog tegen. Dat was handig, want hij regelde 2 boten voor ons om naar monkey beach te gaan.

Op de boot begon het al te waaien en aangekomen op het strand begon het te regenen. Fijn hoor, gaan we ook een keer naar het strand! Maar zo snel als een bui komt, gaat deze ook weer weg, dus daar kwam het zonnetje al weer te voorschijn. Tot nu toe was er nog geen aap te bekennen op het strand. Na wat frietjes en snacks gingen de mannen met kids naar de banaan en jetski’s. Ze moesten mee om over de prijs te onderhandelen. Blijkbaar gelukt, want daar kwam de banaan voorbij met het hele spul. Daarna hadden ze nog 2 jetski’s gehuurd voor een half uur, dus lekker om en om toeren op het water. Ik ging eens even kijken bij ze, of dat een goed idee was…… ineens zat ik op een banaan. Dat gaat hard hoor, achter zo’n bootje. Onderweg verloren we eerst bijna Lois, die werd door Anouk weer op de banaan getrokken. Vervolgens gleed Anouk van de banaan, nu probeerde Quinn haar te redden, maar ze gleed door naar de ander kant en daar ging Anouk …..lachen, gieren, brullen. Ik heb er spierpijn van in m’n armen. Uiteindelijk vielen we natuurlijk allemaal van de banaan.

Inmiddels was het al laat in de middag, en daar kwamen de aapjes te voorschijn, op zoek naar het overgebleven voedsel van de toeristen. Dus toch een echt monkey beach.

Om 20.00 uur hadden we gereserveerd bij een eetcafé, lekker eten en later op de avond (voor ons 23.00 uur) op grote tv schermen naar het EK Nederlandse dames elftal kijken. De glazen bier werden inmiddels al vervangen door een kleine tap op de tafel en ook de coacktails werden rijkelijk geserveerd. We hadden natuurlijk ook alle reden om te proosten! De dames hebben een goede wedstrijd gespeeld, we zijn trots op deze meiden! Proost?

Nu snel weer terug naar het hotel, want de wekker gaat morgen vroeg af, om 7.15 uur vertrekken we met de bus naar de veerboot om naar het eiland Langkawi te gaan. Onze laatste bestemming van deze reis.

About Post Author

e10ne

tab-alt@werkhoven.nu

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %

0 0

Vrijdag 4 augustus

We hebben best goed geslapen onder ons katoenen dekentje. Er wordt op de deur geklopt, onze fostermoeder heeft het ontbijt klaar gemaakt voor ons, we kunnen aan tafel. Vanochtend staat er fride rice gemixt met vis (overgebleven van gisteren) inclusief graadjes op het menu. We kunnen best wat aan, maar rijst met vis….. we kregen het niet weg. Gelukkig ging moeders op de grond naar tv kijken en zagen wij kans om ons ontbijt weg te werken in een plastic zakje. Gauw in de tas en weg ermee. We weten, het is niet aardig, maar dit was zoals Lois zou zeggen ” niet te doen”! 

We zijn daarna even naar de kids verderop gelopen, even kennis gemaakt met hun “nieuwe” ouders. Vriendelijke mensen, die met hun hoogzwangere dochter en kleinkind in een groot huis wonen. Na een kleine rondleiding werden we met de taxi, het bedrijf van de fostervader van Quinn en Lois naar de verzamelplaats gebracht. We hadden een druk programma voor de boeg. Met 2 golfkarretje en een klein busje gingen we op pad. Te beginnen met de rubberplantage. Daarna naar de stingless bijen die een zoet zure honing produceren. Even proeven en weer door naar het fabriekje in het dorp die een soort lange dunne chipjes maakte met chilisaus. Omdat wij voor het ontbijt alleen een banaantje ophadden ging dat er best in.

De tour door het dorp ging weer verder, we kwamen uit in de tuin bij de “ouders” van Quinn en Lois en kregen heerlijke rambutan vruchten. Opa Henk wilde even chauffeuren in het golfkarretje, wist niet dat de versnelling in de achteruit stond en ging vol gas in de achteruit, bijna in de greppel. Dus toch maar weer een local achter het stuur gezet. Nog even langs het fabriekje waar de lange vingers cakjes werden gebakken, lekker hoor. En nog langs het huis waar ze een soort bolletjes van rijst maakte om op je gezicht te smeren voor de bescherming tegen de zon. Als laats stond het kokosnoten plukken op het programma. Behendig ging een local met touwen de palmboom in om de kokosnoten te plukken en konden we genieten van verse kokosnootmelk.

Het was weer tijd om richting “onze ouders” te gaan voor de lunch. Dit keer hadden we rijst, kip en groente. Het was lekker. Nog even snel opfrissen in de luxe badkamer (met als decoratie de laatste tand van “onze moeder” ?). Daarna de koffer pakken om naar de volgende bestemming Georgetown te reizen. Lekker relaxen bij het hotel met zwembad, heerlijk weer die luxe. ‘s Avonds met de hele groep lekker gegeten bij de Food court onder het genot van live muziek! Het was weer gezellig!

About Post Author

e10ne

tab-alt@werkhoven.nu

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %

0 0

Dinsdag 1 augustus

Vandaag reizen we naar de Cameron Highlands. In de ochtend toen we vertrokken regenende het hard in the jungle. Het was een beste slingerweg richting de Cameron Higlands, dat ligt maar liefst 1500 meter hoog, dus wel een heerlijke temperatuur.

Maar voordat we de eindbestemming bereikte, moest er natuurlijk eerst geluncht worden bij een chinees restaurant. Het was hier heerlijk eten volgens Devan. In Nederland zou je dit “restaurant” met veel liefde voorbij lopen, maar hier in Maleisië gaan we er gewoon zitten eten. De stress sloeg wel een beetje toe bij de mevrouw, chaotisch nam ze alle bestellingen op. Valt ook niet mee met een groep van 25 man. Er stonden chicken rice balls op het menu. Ik zag mijn kans om de geleden schade in te halen en ging ervoor. Maar helaas ook hier de chicken rice balls uitverkocht. Ze zullen vast heel lekker zijn.

We hadden geen tijd meer om verder door het stadje te lopen en reden door naar de theeplantage. Wat een prachtig uitzicht! We hebben hier natuurlijk een heerlijk kopje thee gedronken.

In deze omgeving worden veel aardbeien gekweekt. Ze gebruiken hiervoor de Nederlandse technologie. Dus veel reclameborden van aardbeien, sleutelhangers, tassen, noem maar op….. We hadden een prachtig hotel, Strawberry hotel, een brits koloniaal hotel met een hele grote kamer, grote badkamer en een supermooi uitzicht.

‘s Avonds na het lekkere diner gingen we nog even naar de kelder, naar de karaoke bar. Er gingen er direct een paar los. Het waren wel zeer gedateerde nummers die ze draaide, de microfoon kwam niet boven de muziek uit, maar dat kon de pret niet drukken. Ook het paaldansen lieten we niet aan ons voorbij gaan. Inmiddels hadden we de andere gasten van het hotel al weggejaagd, dus nu hadden we een private Sawadee karaoke bar. Ook de kids namen de taken over van de dj. Gelukkig had de dj nog meer competenties, in de ochtend serveerde hij koffie en thee bij het ontbijt en s’ avonds was het een Gordon Ramsay. Toch makkelijk als je van alle markten thuis bent!

About Post Author

e10ne

tab-alt@werkhoven.nu

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %

0 0

Maandag 31 juli

Vandaag even rustig aan doen. Lekker relaxen. Alhoewel er was een klein groepje dappere reizigers die om 07.00 uur vogels en andere dieren gingen spotten in the jungle. Etienne en Quinn waren van de partij. Lois en ik hebben lekker uitgeslapen. 
Rond ontbijttijd was het groepje weer terug. Etienne heeft op de terugweg een heerlijk lokaal ontbijt gekocht, fried rice met ei. Ze hebben een klein hertje, een mousedier, een eenkhoorn, een slang en twee zwijnen gezien. De slang, de meest giftige die er bestaat, hebben ze nog geprobeerd wakker te maken, maar deze bleef lekker op de tak zitten. Gelukkig maar wat mij betreft ?. De zwijnen hebben Quinn en Etienne helaas gemist omdat ze inmiddels de hoop hadden opgegeven nog dieren te spotten en druk waren met de drone ?

De ochtend verder wat aangeklungeld, lekker gelezen, gekletst en koffie gedronken. Rond 13.30 uur besloten om wat te gaan eten en dan de rivier over te steken om te gaan zwemmen. Met een man of 13 op zoek naar een restaurantje. Normaal geen probleem, maar vandaag waren er veel gesloten of het zat vol. Gelukkig bij oma was nog een plekje vrij. Wij weten nu waarom! Oma kwam eerst de bestelling opnemen en ging vervolgens alle maaltijden zelf bereiden. De ananas moest eerst nog geplukt worden, want de fried rice met ananas liet echt enige tijd op zich wachten. Al met al was het al 15.30 uur. We hadden inmiddels afgesproken om met de hele groep om 18.30 uur te gaan eten bij het restaurant aan de overkant van de rivier. Dus maar flink wat baantjes trekken in de rivier om de eetlust weer op te wekken. 

Het was heerlijk in de rivier midden in the jungle. Lekker afkoelen en heerlijk relaxen, beetje beachballen en klooien met de drone. Wat een prachtige omgeving hier. Time flies wen your having fun, dus nog even opdrogen in het zonnetje om vervolgens met onze half natte jungle look naar het restaurant te gaan. 

Rond 21.30 moesten de kinderen klaar staan bij het resort, ze gingen een nachtsafari doen, wilde dieren spotten. Een van de twee gereserveerde auto’s kwam niet opdagen. Ze dachten het op te lossen door niet alleen kids achter in de pick-up bak te plaatsen, maar ook op het dak. De kids vonden dit uiteraard geen probleem, maar daar dachten de meeste ouders toch wel anders over. Na een hoop gemompel en gedoe zei Etienne tegen Devan, of er komt nog een auto of ze gaan niet. Daar schrok hij toch wel even van. Er werd wat overlegd en opeens kon de groene auto (die er al de hele tijd stond) gewoon mee. En daar gingen ze, op avontuur, op zoek naar de zwarte panter….

Rond 23.45 uur waren ze weer terug. Ze hebben en hoop lol gehad met elkaar achterin de bak van de pick-up, maar op de oogjes van een vliegend eenkoorn na hebben ze niets gespot ?

About Post Author

e10ne

tab-alt@werkhoven.nu

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %

0 0

Vrijdag 28 juli

Vandaag rijden we naar Taman Negara, the jungle! We verblijven hier 4 nachten.We maken een tussenstop bij een olifantvriendelijk centrum. Het leefgebied van de olifanten wordt steeds kleiner omdat de boeren steeds meer oliepalmbomen kweken. Om te voorkomen dat de olifanten gedood worden door de boeren is er een translocatieteam geformeerd die de olifanten naar het ongerepte oerwoud brengen. We kregen een uitgebreide film te zien hoe dat in z’n werk gaat. Ik werd er niet vrolijk van. In Maleisië zijn ze erg trots hoe dit team te werk gaat. Maar naar mijn idee moeten ze de de boeren verbieden om de oliepalmbomen plantages uit te breiden, zodat de olifanten in hun eigen gebied kunnen blijven leven met hun hele familie.

In het centrum verbleven een aantal olifanten welke we mochten voeren met pinda’s en suikerriet. Nou dat ging er wel in bij die stofzuigers.

In de namiddag kwamen we aan bij het resort: Xscape resort. Tijdens het inchecken begon het flink te waaien en korte tijd laten kwam het met bakken uit de lucht. Heerlijk zo’n verfrissende tropische regenbui! Helaas voor Quinn, maar dit is geen goed moment om de drone uit te proberen. Gelukkig duren deze buien hier niet lang. 

We hebben nog een frisse duik in het zwembad genomen en daarna zijn we richting de rivier gelopen met een groepje en heerlijk gegeten in een floating restaurant. Bier kun je hier in de restaurants niet krijgen. Alleen bij het resort. Dus dit keer maar aan de frisdrank ☺️. We waren met 19 personen en moesten 340 RM betalen, dat is 3 euro per persoon. Je zou bijna denken dat ze een rekenfout maken!

Rond 21.30 bij elkaar gekomen in resort om de excursies te bespreken. Er is genoeg te doen hier en voor de prijs hoef je het zeker niet laten! 

About Post Author

e10ne

tab-alt@werkhoven.nu

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %

0 0

Woensdag 26 juli

Vandaag 09.30 uur verzamelen en rijden we van Malakka naar Kuala Lumpur of KL zoals dat hier genoemd wordt. Onderweg even een plaspauze en tijd voor een kopje koffie. Even paniek in de bus van een paar echtgenotes toen de bus zich een klein stukje verplaatste: “ho ho we are not completed”. 3 mannen zaten nog heerlijk aan de koffie, waaronder natuurlijk Etienne. Maar onze reisleider Devan gaat echt niet weg voordat hij de groep 2 keer heeft geteld! Onderweg hebben we een bezoek gebracht aan de Batu grotten. In deze grotten is een Indiase tempel gebouwd. Een trap met maar liefst 272 treden om bij deze grotten te komen. De bootcamp voor vandaag is weer gedaan!

Devan vertelt enthousiast over het geloof van de Indiërs. Het is een geloof waarin veel mag en weinig regels zijn. Er lopen hier veel aapjes rond, de Makak. Dus eten en drinken even binnenboord houden. We hebben gezellig met z’n allen geluncht, lekker Indian food, geserveerd op een bananenblad. Vorken en lepels hoef je niet te gebruiken, je mag met je rechterhand eten en genieten van deze maaltijd.  Alle restaurantjes op dit plein zijn vegetarisch vanwege het geloof. Het was erg lekker en dan is het de bedoeling dat je na het eten het bananenblad op een bepaalde manier vouwt om dit te laten blijken.

Daarna zijn we naar het hotel in KL gereden, even opfrissen en om 15.30 uur weer verzamelen om naar de Bukit Malawati Hill te gaan. Devan had gelukkig een soort van treintje geregeld voor ons zodat we het onderdeel heuvel beklimmen konden overslaan voor de bootcamp. Bovenop de heuvel zijn veel apen te vinden, de Silver Leaf Monkey, het schijnt één van de weinige plekken te zijn waar deze apen zich laten zien. Meestal leven ze schuw boven in de bomen. Nou dit stel niet, de Apenheul was er niks bij. Ze kwamen graag op je schouder zitten in ruil voor een banaantje of een boontje. Natuurlijk de nodige foto’s gemaakt van die eigenwijze beestjes en toen iedereen weer vlovrij was zijn we verder gereden richting de excursie vuurvliegjes.

Het was een stukje rijden en vooraf aan de excursie gingen we eten bij een bekend Chinese seafood restaurant. Mooi gelegen aan het water. Er werden grote schalen met verschillende soorten seafood geserveerd zoals inktvis, krab, garnalen enz. En hoewel wij niet zo seafood minded zijn, smaakte het ons goed. Toen alle vette vingers weer gewassen waren, want ook hier het motto eten met je vingers is lekker, reden we door naar de rivier. Heel even wachten, want het moet natuurlijk wel donker zijn om de vuurvliegjes te kunnen bewonderen. Met een bootje relaxed langs de vuurvliegjes gedobberd. Allemaal vliegjes in de bomen die licht knipperen door een chemische reactie van fosfor en magnesium. En zo varen we in het pikkedonker langs allemaal mooie kerstbomen. Om dit vast te leggen op een foto is ons helaas niet echt gelukt. We moesten allemaal een zwemvest aan en Etienne had er zelfs aan gedacht om onze waterveilige tas mee te nemen. Nou dat was echt nodig voor deze heftige rit…..?

De dag zit er bijna op. Onderweg naar het hotel vertelt Devan in het kort (nou ja, eigenlijk best uitgebreid 😉 over zijn beginjaren als reisleider en hoe hij zijn vrouw heeft leren kennen. Het was een leuke dag en we hebben elkaar weer iets beter leren kennen.

About Post Author

e10ne

tab-alt@werkhoven.nu

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %