Selemat nogwat!

0 0
Read Time:2 Minute, 33 Second

Vrijdag 9 augustus 2019.

Het regent een beetje in Ubud met een grote dichtheid cumulus.☁️

Vandaag laten we Ubud achter ons en reizen we naar het noorden: Lovina Beach.

Met Sujana, de taxichauffeur een mooi prijsje gemaakt en hij pikt ons om 11.00 uur bij het hotel op. We gaan in ieder geval langs 1 tempel de Ulun Danu en we hoeven geen handwerk, watervallen of andere toeristische plekken te zien, maar stoppen wanneer we willen.

Sujana is netjes op tijd en we vertrekken richting Lovina. Nu zie je weer hoe groot Ubud is en dat we daar nog niet alles gezien hebben. Verderop kwamen we nog door het dorpje waar Sujana woont net buiten Ubud, hij wees ons zijn huis aan de weg inc tempel.

Na een uurtje rijden wilde we wel wat koffie en natuurlijk wist onze taxi wel een mooi plekje te vinden. Inderdaad dat hadden we zelf nooit gevonden, we liepen een smal weggetje langs een berg en kwamen bij een Warung. Daar konden we ook lunchen want er zou verder niet veel meer zijn. Oke gelijk maar wat eten dan. Het uitzicht was mooi over de rijstvelden en het restaurant leuk opgezet. Alleen vonden we het eten niet echt smakelijk. Ik mocht het niet tegen die arme mensen zeggen maar ik heb het toch wel even aan Sujana laten weten.

Door naar de Ulun Danu tempel, daar was het weer lekker druk met bussen toeristen. Toch maar eens kijken dan voor rp 50k moet het toch wel wat zijn.

Eigenlijk zijn het maar 2 kleine tempels een paar meter uit de kant, meer is het niet. En ook hier valt er nog wel wat aan onderhoud te doen. Met wat ze op een dag verdienen zou het er beter uit moeten zien, maar misschien is dat de cultuur om het op deze wijze te onderhouden. De tuin eromheen ziet er wel netjes uit.

Rondje gelopen, ijsje gehaald en weer verder. Nu de berg op om een mooi uitzicht over lake Banjar te krijgen. Hier was het een kilometer lang selfiespots met restaurantjes. We parkeerde even om ook wat foto’s en droneshots te maken. Toen we wegreden moesten we 5k parkeerkosten betalen, ze vragen hier echt overal geld voor.

Uiteindelijk reden we weer downhill richting Lovina en de zee waar we al mooi zicht op hadden vanuit de bergen.

Bijna beneden zagen we een hoop locals staan en zagen we dat er een auto naar beneden gedropt was. Het waren toeristen hoorde we, dus wij stoppen en kijken of we iets konden doen. Wonder boven wonder waren ze alle vier oke en vol adrenaline. Quinn hielp met de bagage en we regelde een taxi voor ze. De bestuurder vertelde dat de remmen het opeens begaven en dat hij geen keus had als rechtdoor naar beneden te gaan.

Na 15min waren we aangekomen bij het Rini hotel waar we 3 nachten blijven.

Het ziet er op het eerste gezicht goed uit. We hebben een huisje met een veranda, niet ver van de zee en de boulevard.  

Happy
Happy
0 %
Sad
Sad
0 %
Excited
Excited
0 %
Sleepy
Sleepy
0 %
Angry
Angry
0 %
Surprise
Surprise
0 %

Een stukje fietsen

0 0
Read Time:2 Minute, 38 Second

Donderdag 8 augustus 2019

Vanochtend opgehaald voor het transfer naar de start van de fietstocht, want dat staat vandaag op het programma. Maar daar gaan we natuurlijk niet rechtstreeks heen. Eerst nog even langs wat vrienden. De eerste stop was bij een prachtig uitzichtpunt over de rijstvelden van Tegalalang. Ook hier kon je schommelen of met een fiets over een draad rijden. Geen behoefte aan, dus alleen genoten van het mooie uitzicht. De volgende pauze was wederom bij een Luwak café. Weer werd uitgelegd hoe de Luwak koffiebonen gemaakt worden.

Bovenaan de berg kregen we eerst een ontbijtje. bet 365 Een pancake of omelet. Quinn heeft nog even een rondje met de drone gevlogen, want ook hier in de bergen is het uitzicht op mount Batur prachtig.

Iedereen de helm op, zadel op de juiste hoogte instellen, de remmen even testen en wat extra lucht in de banden en gaan met die banaan. Echt trappen was niet nodig, juist veel remmen, zodat we in een mooie single-line de berg af reden. Onderweg in de dorpjes kwamen we veel kinderen tegen, allemaal vrolijk: hello, hello, riepen ze iedere keer.

Ook tijdens deze rit moesten we natuurlijk op familie bezoek. We kwamen bij een authentiek Indonesische woning. De gids vertelde over het leven en de cultuur van de bewoners.  We mochten letterlijk een kijkje in de keuken nemen. Wat is het verschil met de keuken in Nederland vroeg hij aan Lois? Nou, uhhh bracht Lois voorzichtig; ” it is not so clean ” ??.

Naast een varken en een paar kippen, liep er ook een hele leuke witte pup rond, we waren gelijk verliefd, wat een poepie. Ik vroeg of hij te koop was, ja tuurlijk, geen probleem. Ik heb nog even nagekeken of het mogelijk is om een hond vanuit Bali mee te nemen, maar dat schijnt heel erg moeilijk te zijn, ivm rabiës. Helaas Lois, dat wordt een een ander cadeautje voor je verjaardag.

Nog een stop bij een rijstveld en bij een werkplaats voor houtbewerking. We moesten 2 keer bergopwaarts, niet te doen! Ik ben gaan lopen en de rest van de groep ook. Alleen Etienne en Quinn redde het om naar boven te fietsen…. petje af!

Bovenaan aangevallen door een aantal kinderen met fruit, het was natuurlijk de bedoeling dat we dit zouden kopen. Helaas hadden wij geen kleingeld en zij geen wisselgeld, dus dat ging niet lukken. Lois vond het allemaal iets té opdringerig!

Tijdens de afdaling nog even een onderonsje tussen de gids en Quinn en 2 dames die met de scooter aan de kant van de weg stonden. Quinn vond dat de gids wel erg lang naar deze dames keek en de gids vond dat juist Quinn opvallend naar de dames zat te kijken. Hij kwam er later nog een paar keer op terug bij Quinn, ze hadden er in ieder geval veel lol van??

Het einde van de tocht werd afgesloten met een lunch en als toetje een dansvoorstelling van de kinderen.

Terug bij het hotel lekker gerelaxt bij het zwembad en ons weer opgefrist voor de avond om een hapje te gaan eten, tja het leven op Bali valt niet mee hoor ?

Happy
Happy
0 %
Sad
Sad
0 %
Excited
Excited
0 %
Sleepy
Sleepy
0 %
Angry
Angry
0 %
Surprise
Surprise
0 %