0 0

Donderdag 11 augustus

Helaas aan alles komt een eind, dus ook aan deze vakantie. Om 12.00 uur moesten we uitchecken. Koffers kunnen we bij de receptie neerzetten want we vertrekken pas in de avond om 20. 00 uur.

Op naar het strand en neerploffen op een zonnebedje, door de strandjongens werd er flink geschoven zodat we met 6 naast elkaar konden liggen.

Tijd om afscheid te nemen. Peter, Mieke, Joost en Fleur vliegen rechtstreeks met KLM naar Nederland. Yvette, Jasmijn en Gijs gaan nog een paar dagen naar Singapore. De rest van de groep vliegt met Emirates via Dubai naar Nederland. Namens de hele groep heeft Peter een mooie speech gegeven aan Devan?uiteraard voorzien van een flinke tip!

Rond 20.00 uur zijn we met de bus naar het vliegveld Langkawi gebracht, we gaan eerst met een binnenlandse vlucht naar Kuala Lumpur, daar nemen we afscheid van Devan en vliegen dan via Dubai naar Nederland. Er is plaats genoeg in de binnenlandse vlucht, dus de beentjes kunnen nog lekker gestrekt.

In Dubai moesten we 2,5 uur wachten voor de overstap. Maar met een kop koffie en een broodje is het best goed te doen.

En daar is het mooie georganiseerde Nederland alweer in zicht. Wij hebben veel gezien en geleerd in Maleisië. We hebben een mooie vakantie gehad met een superleuke groep mensen. Wederom een reis om nooit meer te vergeten!

Peter Nootenboom, Sandra van Halderen, Henk van der Heijden, Maxime Schouten, Fleur Nootenboom, Lars Schouten, Frank Scherpenisse, Joost Nootenboom, Ruben Scherpenisse, Anouk de Wit, Esmee de Wit, Gijs Bouma, Jasmijn Bouma, Quinn Werkhoven, Mieke van Herk, Yvette Hanrats, Jan Scherpenisse, Etienne Werkhoven, Brigitte Werkhoven, Roderik Richter, Devan, Frank de Wit, Noor Richter, Lois Werkhoven, Sascha Scherpenisse, en Mariska de Wit.

About Post Author

e10ne

tab-alt@werkhoven.nu

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %

0 0

Woensdag 10 augustus

Vandaag staat er een boottocht naar een eiland in de buurt op het programma. Snorkelen, duiken en relaxen. We hebben er zin in! Om 08.15 uur komt een grote bus ons ophalen om ons vervolgens naar de ferry te brengen. Het is een klein uurtje varen met de ferry, maar we hebben het er graag voor over. We zitten ruim in de tijd. Rond 09.15 uur kunnen we aan boord. Het wordt 09.30 uur, mooie tijd om te gaan. Het wordt 09.45, we kunnen hoor! Het wordt 10.00 uur, serieus? Op wie wachten we? Het wordt 10.15 uur,  is dit een test? ?? Gelukkig de motor wordt gestart, we gaan nu echt. Van de ferry overstappen op een ander gammel bootje die ons 25 meter verderop afzet bij de steiger, gelukkig ook hier een zwemvest verplicht. Op het platform verzamelen, even wachten totdat iedereen er is, we krijgen nog een korte briefing. Ik krijg er steeds meer zin in. Eindelijk we worden vrij gelaten. Begint het nu echt te regenen? Ja, het begint te regenen. We zijn weer een keer op het strand. Gelukkig valt het mee en Henk, die vandaag een dagje bij het hotel bleef, vertelde achteraf dat het daar maar liefst 3 uur lang hard heeft geregend. 

Etienne en Quinn gingen duiken. Zij gingen met een ander bootje mee. Lois en ik gingen snorkelen. Het was er prachtig, we hebben veel verschillende soorten vissen gezien. Ook zwommen er haaien, kleintjes van ongeveer 40 cm, maar ook een grote van ruim één meter heb ik  voorbij zien komen. Ik word daar toch lichtelijk nerveus van. We kregen ter plekke een lunchpakketje en wat te drinken. Etienne en Quinn moesten alweer vertrekken voor hun 2de duik. Wij gingen ook nog even snorkelen. Inmiddels was de zon alweer flink aan het schijnen! We moesten om 15.00 uur weer verzamelen om om 15.30 uur met de veerboot naar huis te kunnen gaan. Maar ook nu waren er weer voldoende logistieke problemen waardoor het tijdstip van 15.30 uur bij lange bij niet gehaald werd. Er zijn hier en daar nog wat aandachtspunten ter verbetering. Opnieuw moesten we wachten en wachten, inmiddels tot het codewoord van de dag verheven.

Maar geduld is een schone zaak en het is vakantie, dus kop op. Als we maar vòòr 19.00 uur, voor het happy hour bij het hotel zijn. En dat is zeker gelukt! Om 18.45 uur nog een laatste ronde besteld, 3 bier en een vruchten juice. Het lukte de 3 personeelsleden achter de bar om de drankjes zó traag te bereiden dat het inmiddels 19.00 uur was geworden. De jongen zegt doodleuk bij het afrekenen dat het happy hour is afgelopen. Etienne en Roderik keken elkaar aan, en vervolgens naar de jongeman. Het bleek voldoende lichaamstaal en ze kregen de drankjes uiteraard tegen happy hour prijzen mee.

Het is de laatste avond dat de groep compleet is. Ter afsluiting hebben we gezellig met Devan een hapje gegeten in het restaurant aan zee. Het is een ontzettend leuke groep! Jammer dat we morgenavond alweer naar huis moeten gaan…… 

About Post Author

e10ne

tab-alt@werkhoven.nu

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %

0 0

Dinsdag 9 augustus

Tja, vandaag…maar eens een keer vroeg op om wat te gaan doen. Bootje varen, leuk!! 

Om 9.00 zou de bus vertrekken om te gaan eilandhoppen. Gelukkig kwam deze veel later waardoor ik nog een lekker bakje Illy koffie kon bestellen aan de bar. Geen overbodige luxe met de Nescafé automaten hier. De bus kwam rond 9.45 aanzetten maar daar konden maar 12 man in. Dus nog een rondje wachten op de volgende. Gelukkig was het maar een klein stukje rijden maar we hadden alvast een voorproefje gehad om te testen of onze magen vandaag bestand waren tegen een boottocht. Wat een chauffeur?

De boten vertrokken al snel en met volle vaart naar het 1e eiland, rond de 60km p/u. Dat was precies genoeg voor Frank zijn zonnebril om af te haken en een duik te nemen in het frisse water.
Het ziet er hier mooi uit, een beetje als Khao Sok NP in Thailand.

Aangekomen bij het eiland zaten er gelijk apen op ons te wachten. Er was een soort binnenmeer waar we met een trap vol met apen naar toe moesten lopen. Mooi en zoet water daar, ff lekker gezwommen en om een paar chinezen gelachen die probeerde te duiken. Op de terugweg werden er nog een paar chinezen beroofd van hun etenswaren, ja die apen zien dat heus wel door een plastic tasje?.
Op naar de volgende stop. Het stikt hier van de visarenden en de captain wist een goede plek om deze eens te voeden. Heel goed kreeg ik ze niet op de foto, peter had meer geluk!
Verder naar het bountyeiland. Dit zag er idd mooi uit alleen een beetje druk met al die toeristen. We hebben nog geprobeerd te snorkelen maar helaas was het water veel te troebel.

Terug bij het hotel hadden we honger en hebben we een iet wat late lunch bij de Mexicaan “Little Mexican” genomen.
Erg lekker, zo lekker dat we de hele groep avonds nog een keer meegenomen hadden. De kids waren overigens bij de Subway beland.
Na de lunch hebben we nog wat tijd doorgebracht in de zee en op het strand.?
Later, toen we bij de Mexicaan zaten barste het noodweer los en kwam de regen met bakken uit de lucht, een lekkere frisse wandeling terug naar het hotel dus, hoewel sommige toch voor een taxi kozen⛈??

About Post Author

e10ne

tab-alt@werkhoven.nu

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %

0 0

Maandag 7 augustus

De wekker gaat vroeg, vandaag reizen we naar het eiland Langkawi. Het is 3 uur varen met de ferry. Iedereen voor de zekerheid een reispilletje genomen. Je weet maar nooit. Maar gelukkig geen zieke. Je kunt niet op het dek van de ferry, dus verplicht 3 uur binnen zitten. Dan maar een dutje doen. Ons hotel, Fave, zit toch wel een eindje lopen van het strand vandaan. Dat is wel een beetje jammer, maar we hebben wel een mooi uitzicht.

Het is wel een gezellig weggetje om te lopen, dat scheelt weer. Eerst maar even geluncht en daarna even naar het strand gelopen. Lois en ik zijn lekker gaan slapen op de hotelkamer, Etienne en Quinn gingen naar het zwembad. Ik was nog nét op tijd terug voor het happy hour om een strawberry mojito te bestellen. Alweer bijna etenstijd, dus moeten we weer netjes gekleed zijn. Sandra neemt dit wel heel serieus.

We zijn gezellig een hapje gaan eten met Frank, Mariska, Esmee en Anouk. Frank had een leuk tentje gezien. Hij had alleen niet verteld dat het aan de andere kant van het eiland was ?. Maar we hebben heerlijk gegeten. Bij de mc nog een koffie en ijs als afsluiter genomen. Het was al laat, dus tijd om terug naar het hotel te gaan.

About Post Author

e10ne

tab-alt@werkhoven.nu

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %

0 0

Zondag 6 augustus

Vandaag gaan er een aantal met Devan een rondreis met de bus maken langs een aantal tempels en een botanische tuin. Een ander deel koos voor lekker uitslapen, relaxen en het strand. Wij kozen voor het laatste. Even de app van uber installeren om een rit naar het strand te boeken. Zo gezegd, zo niet gedaan. De telefoon van Etienne kon de verwarring van het lokale telefoonkaartje en de Nederlandse creditcard niet rijmen. Dus snel via mijn mobiel een uber geregeld. Dat werkt echt super goed, dus binnen no time op weg naar het strand. 

De andere 2 gezinnen waren al gearriveerd. We kwamen ook Faussie, de gids van de homestay nog tegen. Dat was handig, want hij regelde 2 boten voor ons om naar monkey beach te gaan.

Op de boot begon het al te waaien en aangekomen op het strand begon het te regenen. Fijn hoor, gaan we ook een keer naar het strand! Maar zo snel als een bui komt, gaat deze ook weer weg, dus daar kwam het zonnetje al weer te voorschijn. Tot nu toe was er nog geen aap te bekennen op het strand. Na wat frietjes en snacks gingen de mannen met kids naar de banaan en jetski’s. Ze moesten mee om over de prijs te onderhandelen. Blijkbaar gelukt, want daar kwam de banaan voorbij met het hele spul. Daarna hadden ze nog 2 jetski’s gehuurd voor een half uur, dus lekker om en om toeren op het water. Ik ging eens even kijken bij ze, of dat een goed idee was…… ineens zat ik op een banaan. Dat gaat hard hoor, achter zo’n bootje. Onderweg verloren we eerst bijna Lois, die werd door Anouk weer op de banaan getrokken. Vervolgens gleed Anouk van de banaan, nu probeerde Quinn haar te redden, maar ze gleed door naar de ander kant en daar ging Anouk …..lachen, gieren, brullen. Ik heb er spierpijn van in m’n armen. Uiteindelijk vielen we natuurlijk allemaal van de banaan.

Inmiddels was het al laat in de middag, en daar kwamen de aapjes te voorschijn, op zoek naar het overgebleven voedsel van de toeristen. Dus toch een echt monkey beach.

Om 20.00 uur hadden we gereserveerd bij een eetcafé, lekker eten en later op de avond (voor ons 23.00 uur) op grote tv schermen naar het EK Nederlandse dames elftal kijken. De glazen bier werden inmiddels al vervangen door een kleine tap op de tafel en ook de coacktails werden rijkelijk geserveerd. We hadden natuurlijk ook alle reden om te proosten! De dames hebben een goede wedstrijd gespeeld, we zijn trots op deze meiden! Proost?

Nu snel weer terug naar het hotel, want de wekker gaat morgen vroeg af, om 7.15 uur vertrekken we met de bus naar de veerboot om naar het eiland Langkawi te gaan. Onze laatste bestemming van deze reis.

About Post Author

e10ne

tab-alt@werkhoven.nu

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %

0 0

Zaterdag 5 augustus

Die Devan, vanochtend een walkingtour door Georgetown. Free of charge natuurlijk! Al is het maar om zijn eindfooi wat te verhogen.
Hij wist ons weer alles te vertellen over de tempels, streetart , haventjes en de bijzondere plekken in Georgetown. Natuurlijk moesten we even op de fiets zitten en zijn we een winkeltje ingedoken om wat kruiden te verzamelen waar we dat heerlijke eten in Maleisië mee kunnen proberen na te maken in NL.
Rond 12.00 kwamen we weer bij een foodcourt om wat te eten…  beetje vroeg maar we hadden wel zin in koffie. Devon had eerder verteld waar ze de loewak koffie schonken dus wij met een aantal liefhebbers daarheen. €8,- per bakkie is pittig maar dan maken ze het ook op een speciale manier voor je klaar! En best lekker die door de loewak kat uitgescheten bonen. Er gaan veel geruchten over of dit nu echt is of niet. Je kon hier ook bonen kopen maar een snelle Google search gaf aan dat die 2x zo duur waren als in Holland.
Aan het einde van de pier werden we aan ons lot overgelaten en mochten we onze eigen weg gaan. Bijna alle meiden namen een henna tatoo en ik scoorde weer een magneetje.
Met het stel overgeblevenen weer terug richting het hotel waar we in een winkelcentrum verkoeling en een iPad hoesje zochten. De meeste kwamen we weer tegen bij de Mac.
Mieke had een leuk restaurant gevonden op tripadvisor dus wij met een gezelschap die kant op. Mmmm beetje steriel en saai vonden de meeste. Dan maar een ander restaurant zoeken. Daar stond een rij buiten…de volgende was gesloten. Ach toch maar weer naar de foodcourt waar we weer heerlijk gegeten hebben. Dit keer had ik samen met Frank en Roderik weer drie gerechten gekozen om de variatie er goed in te houden. (De king prawns hebben we toch maar een keer herhaald;) by mistake hadden we ook nog even sjans met de ietwat vrouwelijk aandoende zanger, die al helemaal blij op ons afkwam toen we hem riepen! Dacht hij dan, we riepen eigenlijk de ober achter hem die ons vlees had;)
Op de terugweg pikte een aantal net de gratis bus mee, helaas waren wij iets vertraagd en moesten we lopen tussen wat kakkerlakken, ratten en zwervers.

About Post Author

e10ne

tab-alt@werkhoven.nu

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %

0 0

Vrijdag 4 augustus

We hebben best goed geslapen onder ons katoenen dekentje. Er wordt op de deur geklopt, onze fostermoeder heeft het ontbijt klaar gemaakt voor ons, we kunnen aan tafel. Vanochtend staat er fride rice gemixt met vis (overgebleven van gisteren) inclusief graadjes op het menu. We kunnen best wat aan, maar rijst met vis….. we kregen het niet weg. Gelukkig ging moeders op de grond naar tv kijken en zagen wij kans om ons ontbijt weg te werken in een plastic zakje. Gauw in de tas en weg ermee. We weten, het is niet aardig, maar dit was zoals Lois zou zeggen ” niet te doen”! 

We zijn daarna even naar de kids verderop gelopen, even kennis gemaakt met hun “nieuwe” ouders. Vriendelijke mensen, die met hun hoogzwangere dochter en kleinkind in een groot huis wonen. Na een kleine rondleiding werden we met de taxi, het bedrijf van de fostervader van Quinn en Lois naar de verzamelplaats gebracht. We hadden een druk programma voor de boeg. Met 2 golfkarretje en een klein busje gingen we op pad. Te beginnen met de rubberplantage. Daarna naar de stingless bijen die een zoet zure honing produceren. Even proeven en weer door naar het fabriekje in het dorp die een soort lange dunne chipjes maakte met chilisaus. Omdat wij voor het ontbijt alleen een banaantje ophadden ging dat er best in.

De tour door het dorp ging weer verder, we kwamen uit in de tuin bij de “ouders” van Quinn en Lois en kregen heerlijke rambutan vruchten. Opa Henk wilde even chauffeuren in het golfkarretje, wist niet dat de versnelling in de achteruit stond en ging vol gas in de achteruit, bijna in de greppel. Dus toch maar weer een local achter het stuur gezet. Nog even langs het fabriekje waar de lange vingers cakjes werden gebakken, lekker hoor. En nog langs het huis waar ze een soort bolletjes van rijst maakte om op je gezicht te smeren voor de bescherming tegen de zon. Als laats stond het kokosnoten plukken op het programma. Behendig ging een local met touwen de palmboom in om de kokosnoten te plukken en konden we genieten van verse kokosnootmelk.

Het was weer tijd om richting “onze ouders” te gaan voor de lunch. Dit keer hadden we rijst, kip en groente. Het was lekker. Nog even snel opfrissen in de luxe badkamer (met als decoratie de laatste tand van “onze moeder” ?). Daarna de koffer pakken om naar de volgende bestemming Georgetown te reizen. Lekker relaxen bij het hotel met zwembad, heerlijk weer die luxe. ‘s Avonds met de hele groep lekker gegeten bij de Food court onder het genot van live muziek! Het was weer gezellig!

About Post Author

e10ne

tab-alt@werkhoven.nu

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %

0 0

Donderdag 3 augustus

Het wordt steeds vroeger, vandaag om 7.00 de koffers in de bus en om 8.00 verzamelen om af te reizen naar de homestay. Voor velen een hoogtepunt van de vakantie;)

Het was druk bij het ontbijt en ik ging aan een tafel zitten voor 8 pers waar al een kopje koffie stond. Quinn schoof ook aan. Even later kwam de man van wie de koffie was aan en was not amused…Hij had wel 4 plaatsen nodig, nou ja dat kon dus ik en Quinn bleven lekker zitten. Hij werd er zenuwachtig van en gooide ook nog melk in zn koffie ipv suiker, dus wij lachte hem uit. Zij vrouw en dochter hadden zich inmiddels met een bord gestapeld met brood en kaas gemeld. Ja hoor dat ging allemaal de tas in?? Je zou zeggen dat je voor 3 Rm €0,60 toch wel gewoon een lunch kan betalen als je in zo’n hotel zit.
Halverwege de rit kwamen we nog een soort fruitparkeerplaats tegen waar ze ook koffie hadden. Devan weet inmiddels dat we graag koffie drinken!
Bij de fruitstalletjes vroeg 1 van de medewerksters of Quinn mij dochter was?, ze bedoelde zoon?. Handsome boy zei ze, ik zei dat hij nog vrij was dus ze wilde wel met m trouwen..allemaal lachen daar in het stalletje;)
Verderop stopten we nog bij een orang-oetang opvang, de apen zouden hier op een eiland in hun natuurlijke leefomgeving verblijven…nou in de Apenheul hebben ze nog meer ruimte. Ze zaten veelal gescheiden van elkaar en niet vrij op het eiland.
Toch wel grappige en slimme beesten om te zien en ik denk dat ze wel het beste voor hebben met de apen.

Aangekomen bij de homestay stond de parade al klaar en werden we binnengehaald als prinsen en prinsessen. Het zal wel..
We werden toegesproken dooor Faussie, een Engelssprekende gids die ons de rest van de dagen hier zou begeleiden.
Er stond een lunch klaar met lekkere currykip, vis en rijst en een heerlijk soepje. Daarna werden we per familie op het podium geroepen samen met onze fosterparents.
Het bleek toch dat Quinn en Lois apart zaten en niet bij ons maar dat was geen probleem voor ze. Bij ons kwam een oud omaatje die wel wat weg had van oma Werkhoven zonder kunstgebit in. Quinn en Lois hadden het goed getroffen en konden met de taxi naar hun huisje, de fosterparent van hun was taxichauffeur.
Wij gingen met een soort golfkarretje naar ons huis, dat zag er van de buitenkant goed uit, ook de 1e indruk binnen was goed. Nette kamer en airco wat ook niet iedereen had.
We kregen thee van oma en kroepoek, inmiddels was haar zoon ook thuis gekomen en liet nog het een en ander in het huis zien.
Om 17.30 werden we weer opgepikt, maar niet voordat we op de foto gingen met onze parents.
Oeps vergat oma bijna haar hoofddoek om te doen en rende snel naar binnen.

Quinn had trouwens bij zijn fosterparents de lekkerste kip ooit gegeten!!
Op het “dorpsplein” gingen we wat spelletjes doen, het vouwen van een hengel met vis met palmbladeren, bowlen met kokosnoten en waterzakjes overgooien. Dolle pret??
Een aantal van de jongens speelde ook nog een potje voetbal met de dorpstalenten.
Oma had inmiddels voor ons gekookt, weer kip vis en rijst maar oke we hadden ook al wat snacks gehad en flink geluncht.

Ja de dag was nog niet om want er was nog een avondprogramma met muziek! Via een binnendoor weggetje waren wij zo weer op het dorpsplein. Er was muziek van lokalen en dans van een paar kinderen met een topzanger erbij, tja …gelukkig mochten onze kids het laatste nummer ook meedansen.
We kregen in de pauze ook nog een lekkere kokos pannenkoek met gecondenseerde melk. Lekker hoor!!
Thuisgekomen zagen we oma op een matje op de grond slapen en ze zei ons weer vriendelijk gedag. We moesten nog douchen wat ook niet zomaar ging, alles was nat want er staat een grote teil met een bakje waar ze zichzelf mee afspoelen. Ook de douche zit bijna boven de wasbak. Er liggen ook overal muizendrollen zelf op het randje van de spiegel in de badkamer.
Onder een dun lakentje zijn we in slaap gevallen.

About Post Author

e10ne

tab-alt@werkhoven.nu

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %

0 0

Woensdag 2 augustus

We moesten ons vandaag al om 9.00 melden van de baas.
Bij het ontbijt was het erg druk en moesten we eerst in de wachtruimte plaatsnemen. Gelukkig hadden ze beneden nog een zaaltje ingericht en konden we daar snel terecht, lekker rustig.
De BOH theeplantage stond vanochtend op het programma, boh staat voor best of the highlands. We moesten van onze bus overstappen naar een iets kleiner schoolbus die wel de steile smalle weg op kon komen.
Onderweg kregen we de kans om waar mooie plaatjes te schieten en door de theeplantage heen te lopen. Quinn deed nog even snel zijn drone de lucht in, eigenlijk mag dit niet in dit gebied maar alles voor een mooi shot!


Aangekomen bij de fabriek kregen we een rondleiding en uitleg van Devan, best interessant ook nog;)
Natuurlijk werden we de shop ingeloodst en hebben we icetea en pepermint Thea gekocht. Daarna onder het genot van een kop suprème thee van de fabriek nog van het uitzicht genoten. Speciaal smaakt het mijn inziens niet, ik drink net zo lief een pickwick of Lidl theetje.
Op de terugweg stopte we nog bij een markt waar ze van alles maar vooral aardbeien verkochten. Het hele gebied is hier gek van aardbeien en deze produceren ze hier door het gunstige klimaat dan ook het hele jaar door. Nog wat gedroogd en gezoet fruit gekocht en een zak lolly’s.
Lois wilde helemaal geen lolly zei ze maar ik heb toch stiekem een zak gekocht.

Het was alweer lunchtijd en we mochten de stad Tanah Rata in om 1,5 uur rond te kijken.
Al snel kwamen we bij een tentje waar we gingen eten. Inmiddels was de hele groep gearriveerd en kon de eigenaar het niet meer aan. Allerlei verschillende gerechten besteld, verschillende sapjes en snacks. Dus dat duurde ff. De 1,5 uur waren al om en nog steeds had niet iedereen zijn eten of drinken gehad. Quinn had een fried pineapple Rice besteld maar kreeg iets met garnalen en krab. Dat hoorde zo zei de eigenaar… Bri maar geruild met Quinn en het opgegeten. Uiteindelijk na een beetje aandringen kregen de “curry Chicken pineapple fried Rice ” ook hun bestelling. Weliswaar niet geserveerd in een pineapple maar in schaaltjes om alles wat sneller te laten gaan.
Na de lunch nog een wandeling van een uurtje gemaakt om het eten er een beetje af te lopen en daarna weer naar het hotel. Wij gingen luieren en de kids zwemmen.
Ik liet de lolly’s nog zien aan Lois en die vond ze toch wel lekker!!
Om 20.00 hadden we afgesproken bij het grill restaurant. Lekker gegeten al duurde het wel weer 2 uur voordat we het eten op tafel hadden. Ach met een wijntje en een biertje komen we de tijd wel door natuurlijk.
Morgen moesten we vroeg op, om 8.00 vertrekken, dus iedereen dook vroeg het nest in.

About Post Author

e10ne

tab-alt@werkhoven.nu

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %

0 0

Dinsdag 1 augustus

Vandaag reizen we naar de Cameron Highlands. In de ochtend toen we vertrokken regenende het hard in the jungle. Het was een beste slingerweg richting de Cameron Higlands, dat ligt maar liefst 1500 meter hoog, dus wel een heerlijke temperatuur.

Maar voordat we de eindbestemming bereikte, moest er natuurlijk eerst geluncht worden bij een chinees restaurant. Het was hier heerlijk eten volgens Devan. In Nederland zou je dit “restaurant” met veel liefde voorbij lopen, maar hier in Maleisië gaan we er gewoon zitten eten. De stress sloeg wel een beetje toe bij de mevrouw, chaotisch nam ze alle bestellingen op. Valt ook niet mee met een groep van 25 man. Er stonden chicken rice balls op het menu. Ik zag mijn kans om de geleden schade in te halen en ging ervoor. Maar helaas ook hier de chicken rice balls uitverkocht. Ze zullen vast heel lekker zijn.

We hadden geen tijd meer om verder door het stadje te lopen en reden door naar de theeplantage. Wat een prachtig uitzicht! We hebben hier natuurlijk een heerlijk kopje thee gedronken.

In deze omgeving worden veel aardbeien gekweekt. Ze gebruiken hiervoor de Nederlandse technologie. Dus veel reclameborden van aardbeien, sleutelhangers, tassen, noem maar op….. We hadden een prachtig hotel, Strawberry hotel, een brits koloniaal hotel met een hele grote kamer, grote badkamer en een supermooi uitzicht.

‘s Avonds na het lekkere diner gingen we nog even naar de kelder, naar de karaoke bar. Er gingen er direct een paar los. Het waren wel zeer gedateerde nummers die ze draaide, de microfoon kwam niet boven de muziek uit, maar dat kon de pret niet drukken. Ook het paaldansen lieten we niet aan ons voorbij gaan. Inmiddels hadden we de andere gasten van het hotel al weggejaagd, dus nu hadden we een private Sawadee karaoke bar. Ook de kids namen de taken over van de dj. Gelukkig had de dj nog meer competenties, in de ochtend serveerde hij koffie en thee bij het ontbijt en s’ avonds was het een Gordon Ramsay. Toch makkelijk als je van alle markten thuis bent!

About Post Author

e10ne

tab-alt@werkhoven.nu

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %